Eigen sla

De moestuincursusjuf had gemaild dat ik een vriendin mee moest nemen om me te helpen. Ze is erg directief en daar ben ik nogal gevoelig voor. 'Ik ken hier toch helemaal niemand', was mijn eerste gedachte, maar toen bedacht ik dat ik Peeq kon vragen. Weliswaar had ik al eerder geprobeerd haar over te halen om mee te doen aan deze cursus, zij twijfelde enorm en had uiteindelijk nee gezegd. Nu is ze er toch. Ha! En ze vindt het leuk!

Eerst gaan we onkruid wieden en dan planten we sla en andijvie. Er is nog niet veel onkruid, maar in de ongebruikte tuinen om ons heen al wel. Dan zaaien we zomerwortel, winterwortel, rode biet en meiraapjes. Er gaan mandjes over de sla en over de snijbonen. En we bouwen een bouwsel voor de peulen, voor later. En ik oogst al waterkers. Mmm! Eigen waterkers.

De juf is opgewekt en minder jagerig deze week. Ze vindt het wel leuk dat Peeq ook mee is, want nu heeft ze ineens víer cursisten. Dat is toch substantiëler dan drie.

Met medecursist Martijn gaan we napraten over alles wat we hier leren op tuin- en levensgebied. Hij had de eerste les dezelfde verwarringen als ik. Alles ging veel te snel,  je snapte niet wat de juf zei, je kon het allemaal niet bijhouden. Maar we zijn het eens: zo met de handen in de grond leert het veel beter dan via een boekje of een website. Geweldig leuk en gezellig inburgeren is het via tuinen. Ik ben helemaal gelukkig, zeg ik tegen Bobby als ik thuiskom.