He he, het is Derde Kerstdag en ik mag de hele dag in bed blijven. Het vriend(inn)en-etentje is weer een wonderschoon genoegen. Bobby heeft een Russisch maal gekookt en het is allemaal even heerlijk. Eerst blini’s (kleine ronde pannenkoekjes met zure room, en dan haring, gerookte zalm of kaviaar), dan soljanka soep (stevige groentesoep met spekjes en rauwe ham én natuurlijk zure room). Alle gerechten gaan gepaard met veel zure room. Dan boeuf stroganov (rundvlees in een romige rode saus met groenten) met gebakken aardappelen en salade. En tenslotte Russische pudding. Gelukkig doen we er uren over en dan komen bij de koffie de likeurtjes op tafel. De gespreksstof waaiert alle kanten op. Zoals Gijs die als hobby parfum maken blijkt te hebben. Ik wil onmiddellijk ook een laboratorium met etherische oliën.
Natuurlijk doen we ook een rondje: hoe was dit jaar en wat wordt het volgend jaar? en dan leer ik de term ‘limbo’, ofwel het ‘voorgeborchte’, een theorie uit de katholieke kerk die in de jaren zestig uit de gratie is geraakt en in 2007 door de toenmalige Paus afgeschaft. Het is niet de hemel en het is niet het vagevuur, maar een tamelijk prettige plek waar de zielen van deugdzame ongelovigen en ongedoopte kinderen na hun dood vertoeven. Daar vergelijkt Gijs mijn situatie op werkgebied mee. Dat is mooi.
Het wordt heel erg laat en er is allejezus veel afwas en die doe ik ‘s nachts nog helemaal. Ik lig pas om 3 uur in bed. Hoewel ik van tevoren meermalen zei: ‘Dit doen we nóóit weer!' ben ik toch weer intens tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten