Singer

Er zijn nieuwe tentoonstellingen in het Singer Museum in Laren. Op het gevaar af in afgeladen zalen terecht te komen gaan we toch. Het is al zo lang geleden! De ene expositie (‘Impressionisme & Beyond - A Wonderful Journey’) is een privé verzameling van de Van Vlissingen Art Foundation. De andere tentoonstelling is gewijd aan Lodewijk Schelfhout, Nederlands eerste kubist. Hij eindigt (net als Toorop) met katholieke kunst.

Singer is helemaal verbouwd. Theater en museum zijn verbonden en hebben nu een grote ruime brede gezamenlijke entree met een groot kassameubel om de doorstroom te vergroten. De winkel is twee keer zo groot geworden. De tuin is ook in de revisie. Het restaurant is ook verdubbeld. 

Het is weer een geweldige feel good tentoonstelling, waar ze bij het Singer erg goed in zijn, ditmaal met veel schilders die ik niet kende. Zeegezichten, bosgezichten,  tuingezichten, dorpsgezichten, schepen, paarden. Dat zijn de thema’s waar de Van Vlissingens in grossierden. Prachtig van kleur en impressie.

Ik koop altijd achteraf de catalogus om thuis alles nog eens na te lezen en hopelijk te onthouden. Het is erg druk, maar niet zo erg als ooit bij de tentoonstelling van Rothko in het Gemeentemuseum in Den Haag een paar jaar geleden. Daar stond het drie rijen dik voor elk schilderij en kon je het niet eens zien.  

Er is ook een wonder nieuw fenomeen aan de hand. Een opmerkelijk aantal bezoekers (vooral oudere heren) kijkt nauwelijks naar de schilderijen maar maakt er een foto van, en ook van de begeleidende informatie. Ze gaan dan pontificaal midvoor het schilderij staan, met de ellebogen hoog wijd, en benemen ieder ander het uitzicht. Als ze de foto hebben rennen ze voort naar het volgende schilderij. Gaan die mensen dan thuis op de telefoon die schilderijen nog eens bekijken?