De mede-moestuinierster van de moestuin in Oud-Zuilen die vorige week nog tegen mij zei dat ik gewoon een verkeerd lapje grond had gekozen appt nu dat zij zelf inmiddels ook ernstig teleurgesteld is. ‘De tuinbonen helemaal onder de luis, niet meer te redden. De stokbonen mooi opgekomen, zijn de toppen afgevreten. De koolplanten op vier na er uit gehaald. Al het zaaigoed is mislukt of doet het slecht. Deels door het weer, slakken en andere rovers. De grond die dichtslaat door de regen is keihard. Een troost dat het in de tuin in Overvecht ook niet zo goed gaat, ook daar veel luis en mislukkingen. Maar ik houd moed, vandaag weer gezaaid.’
Zelf ben ik vrijdag nog geweest, en heb toen tegen beter weten in weer een paar nieuwe dingen geplant. Bij wijze van mantra benoem ik maar aldoor wat het wél doet. De courgette. De rabarber begint u toch te groeien. In de nieuw gepote standbonen zaten gaatjes. De paprika die het tot nu toe redelijk deed hing op half zeven. De kolen groeiden vrijdag nog als kool. De drie knolvenkels die alles overleefd hebben stonden er ook best bij.
Vanavond heb ik sterk het gevoel dat ik er naartoe moet, maar helemaal geen zin. Bang voor de bovenbeschreven teleurstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten