Chimay

Bobby heeft op zijn verlanglijst staan om naar de Abdij van Chimay te gaan, die beroemd is om zijn bieren en kazen. Dat is een half uur zuidelijker, bijna bij de Franse grens. Ik ben een beetje humeurig vanwege het hoesten en het snuiten en de hoofdpijn en het pokkenweer, maar ga toch mee, want missen wil ik het ook niet. ‘Dan kom je weer thuis met tien kratjes abdijbier en veertig stinkkaasjes’, mopper ik. Want hij is dól op abdijproducten. Abdijzeepjes en abdijshampoo vind ik zelf ook wel erg lekker en leuk.

Sommige van die Belgische kloosters zijn commerciële wonderen met een groot restaurant en een winkel met succesvol abdijkaas, abdijbier en abdijbrood en andere abdijwinkelwaar. Zo ook dit klooster. Het klooster zelf staat een eindje verderop. In de commerciële uitspanning wordt verteld hoe de monniken in de 19e eeuw alles met eigen handen opgebouwd hebben. De gebouwen, het land, de veestapel, de brouwerij, de kaasmakerij... Ora et labora. Nu is het een bedrijf met honderden mensen in dienst dat bijna los staat van her klooster, al controleren de kloosterlingen het bedrijf nog wel op idealisme. 

Bobby die al heel wat Chimay-bier en Chimay-kaas in de plaatselijke Carrefour in Cerfontaine heeft gekocht koopt slechts een kaasbijltje .