Potroosjes

Zes weken geleden is het nu dat mijn arm brak. Het bot is nu hersteld en vastgegroeid, zegt de fysiotherapeut, nu moet de rest eromheen weer soepel worden. Weefsel en pezen. Want ik kan mijn rechterpols en -vingers nog nauwelijks draaien en bewegen. Dus typen, brood smeren en tomaatjes snijden gaat nog steeds niet, laat staan autorijden en fietsen. Na anderhalve week fysio is het al wel ietsje beter geworden, maar nog niet opzienbarend. Dat herstel moet vooral in de eerste drie maanden na de breuk gebeuren, anders blijft het de rest van mijn leven zo stijf. Ik ga drie keer per week naar de fysio. De therapeut kijkt of en hoe het herstel vordert en doet wat vriendelijk rekken en strekken van de dikke stijve pols.

Het is de kunst ook als je weinig kunt het leven als rijk en zinvol te beleven en niet te gaan liggen sippen en miesemousen. En niet te veel doen. Want dingen doen is de norm. Het is een heel spiritueel proces. De vernauwde  wereld.

Bobby moet snel na zijn werk naar een vergadering en heeft geen puf om te koken, terwijl ik net zo’n zin heb in lekker eten. Ik vind dat we elke dag lekker moeten eten. Ik heb ingrediënten voor een snelle bami in huis gehaald: gesneden kipfilet en gesneden groenten, dus die kan ik zo in de wok gooien. Eigenlijk kom ik een heel eind. Maar mie afgieten en de bosuitjes snijden gaat toch niet, en de afwas is ook een megaklus, dus daarna weer een uur bijkomen en pijnstillers. Niet doen, is eigenlijk het devies, en me niet schuldig voelen. 

Ik maak het verkleinde bestaan maar mooier met kleine plantjes in de voor-en achtertuin. Tijdens de hittegolf hebben de viooltjes en petunia’s in de potten het loodje gelegd en er bloeit niet zoveel meer. En ik kan niet naar het tuincentrum. Ik moest ook nog naar de mondhygieniste, en die zit in Oost. Vlakbij het chique Wilhelminapark. Daar vlakbij is ook een goeie bloemenstal, tegenover de begraafplaats St. Barbara. Na de cyclaampjes van de bloemenwinkel die aardig lijken te settelen koop ik nu zachtroze potroosjes. Onkruid en dode planten eruit en verse bloei erin: ik bedoel het letterlijk maar het is ook een metafoor.