Mizee

Gelezen: En knielde voor hem neer door Nicolien Mizee. Ik ben aardig fan van Nicolien Mizee. Ze is een onorthodoxe vrije geest. Ze schrijft over mensen die net niet uit de boot vallen, of net wel. Beetje marginale types. Maar ook gewoon mensen met een geschiedenis en gevoeligheden. Hier is de hoofdpersoon een jongen/meisje Micha, een interseksueel. Zijn/haar ouders kregen hem/haar vrij laat en konden hier niet meer omgaan. Ze hebben haar als meisje opgevoed en hebben haar nare operaties laten ondergaan, tot ze er vandoor ging en uiteindelijk op straat belandde. 

Op Spoor 2 op station Amsterdam CS redt hij/zij een man die bijna tussen een trein en een rails terecht komt. Hij/zij gaat met de man mee, Hoogte Kadijk woont hij. Hij is crimineel en pedo en wil wat met Micha, maar die wil niet en uiteindelijk blijft ze toch daar en wonen. Wonderlijk en gehavend als ze beiden zijn zorgen ze voor elkaar en zijn ze betekenisvol voor elkaar. In de loop van het verhaal leren we ook de vrienden van Micha kennen, personen die hem/haar altijd geaccepteerd hebben. 

Het is een bijzonder boek. Is het realistisch? Is het een sprookje? Je krijgt de vinger er niet goed achter. Maar het is een mooi boek, ik las het in een ruk uit.