zondag 4 oktober 2020

Lila Bus


Gelezen: Een zaterdag in september van Maeve Binchy. Gevonden in de bibliotheek. Ik las de afgelopen weken een paar romans over vluchtelingen, nu wil ik eens iets luchtigers, iets dichter bij huis. 

Binchy is Iers. Deze roman vertelt over een groepje van zeven mensen die in Dublin wonen en werken en elke vrijdagavond in een lila bus naar hun geboortedorp aan de westkust rijden, en elke zondagavond naar Dublin terug. Ze hebben verder weinig met elkaar dan dat ze uit hetzelfde dorp komen en elk weekend naar ‘huis’ gaan, wat dat dan ook moge wezen. In Dublin hebben ze hun werk en een flat, maar de weekends willen ze er liever niet zijn. 

Elk hoofdstuk vertelt over een van die personen. Nancy die als receptioniste werkt, bijzonder krenterig is en alleen maar aan geld besparen denkt. Iedereen vindt het vervelend om met jaarcontract te gaan. De jonge advocate Dee die een verhouding heeft met een oudere arts, een getrouwde man. Kevin die in de beveiliging werkt en in een crimineel circuit is beland. Mickey die 45 is en te oud en te weird om nog ooit een vrouw te vinden en een gezin te starten vindt zijn schoonzus alleen thuis terwijl haar man - zijn broer - haar verlaten heeft voor een jonge blom. Judy die ooit een soort hippie was en nu een zonderlinge oudere vrouw met kruidentuin waar de jonge Rupert graag komt. Celine die een zeer gewaardeerd verpleegster is maar die elk weekend in de pub van haar moeder achter de tap staat. Van elk van die mensen wordt de ene zaterdag beschreven en het umfeld van hun bestaan. 

Het laatst komt Thomas, de chauffeur van de Lila Bus aan de beurt. Hij is een jongen die zich niet laat kennen, altijd omzeilende antwoorden geeft als mensen ben iets vragen. Geen carrière maakt en van vage banen leeft. Zijn lievelingszus heeft boulimia en zijn ouders zijn niet bij machte hun kinderen echte aandacht te geven.

Mooie verhalen die raken. Hoe weinig wij mensen (familie, buren, dorpsgenoten, collega’s) uiteindelijk van elkaar weten. Relevant, rijk gelaagd. 

Een in memoriam van Mave Binchy (1940-2012)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten