Honderden foto's heb ik inmiddels gedownload uit het familie-foto-archief. Om een zo breed mogelijk beeld te krijgen moet ik ook nog de foto's uit mijn eigen tamelijk povere fotoboek inscannen en toevoegen. Daar zitten ook klassenfoto's in. En dan zou ik een echt boek met de plaatjes van mijn jonge jaren kunnen samenstellen en laten drukken.
Wat een verschil met nu. Nu worden er vrijwel elke dag foto's van kinderen gemaakt. Maar digitaal kijk je er niet naar. Ik heb er veel gedachten en gevoelens bij, maar die houd ik maar voor mij. Ohne Worte. Bobby heeft deze Lucie's nooit gezien. Leuk om zo naar te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten