Pas tegen 13 uur (zomertijd) worden we wakker. Het zal wel nodig zijn. En tegen de tijd dat je dan ontbeten hebt, de koffie achter de rug, de overbodige ruimteslorpers van het kleine aanrecht verwijderd hebt (o.a. de Senseo en de Airfryer), en naar de Jumbo voor de tweede warme maaltijd, kun je pas rond vieren naar het strand. Het is koud en guur. Harde wind.
Het is nog maar Dag 2. We hebben nog geen goeie wandelkaart, en er is iets raars met de paden in het bos achter het huisje. We willen naar het westen, naar zee, maar alle paden lopen noord-zuid, niet oost-west. Bobby gelooft mij eerst niet, maar het is echt waar. Morgen gaan we een papieren wandelkaart zoeken.
Nog even de kleine ergernissen in het huisje die overwonnen moeten worden: er zakt een kastdeurtje uit zijn scharnieren als we de kast open doen, in de slaapkamer komt een plafonddeel naar beneden als ik de dekbedden op de kast probeer te leggen leggen, de lampen zijn niet zoals je ze wilt. Als je kookt sta je in de schaduw van je zelf. De lichtknopjes zitten achter de gordijnen en zonder enige logica. De vonkontsteking van de gaspitten doet het niet. Er is geen goed braadpannetje. Geen pannenlappen. Geen opscheplepels. Hoe erg is erg. Dag 2 is altijd even acclimatiseren.
Maar het strand en de luchten zijn schitterend. En daarom zijn we hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten