Sinds ik gisteren ineens over twee oude begraafplaatsen liep is het graf van Vati en Mutti weer in mijn gedachten. Zelf ga ik er niet vaak naar toe, Emmen is té ver, en wat heb ik er verder nog te zoeken? Maar ik ben niet meer zo tevreden meer over de verlovingstekening die ik in 2012 maakte voor op het graf. Was ik toen ook al niet, maar toen zag ik mezelf niet in staat er iets beters van te maken. Nu heb ik ineens een nieuwe gemaakt. Het was 1945 geloof ik. ‘Ze zijn in elk geval gelukkig begonnen’, zei Ingrid toen ik vertelde over de tekening op hun graf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten