We hebben de sleutel van het volkstuinencomplex en van Huisje 160. Het is nu hélemaal leeggehaald. Niets staat er meer in. ‘Dat was toch de bedoeling?’ vraagt het bestuurslid dat even meeloopt. ‘Nee’, zeg ik, ‘maar laten we het er maar niet meer over hebben.’ Het is koud en vochtig en de deuren en hekjes klemmen. De tuin ziet er heel erg op zijn januari's uit. Ik maak geen foto. Deze foto is van september. We gaan maar gauw weer naar huis waar het behaaglijk is en lekker warm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten