Connie P.

Vanwege de publiciteit rond de nieuwe biografie over Ischa Meijer en die rond Connie Palmens nieuwe boek Voornamelijk vrouwen heb ik haar boek gereserveerd bij de bieb. Connie was de laatste vier jaar van zijn leven de geliefde van Ischa en door haar memoires I.M. over hun overwhelming relatie zou je kunnen denken dat zij the one-and-only voor hem was. Maar Annet Mooy, Ischa's tweede biograaf, schaaft dat beeld nogal bij. Ischa kón charmant zijn, maar vooral was hij een enorme hork, met name voor de vrouwen in zijn leven. Dat waren er heel heel veel, en Connie was (slechts) de laatste. En toen ging Connie in een podcast van Gijs Groenteman nogal tekeer over de biografe die een Judasbiografie geschreven zou hebben. Dat die lelijk en lesbisch was en niets snapte van heteroseksuele relaties en geiligheid. En dat alles met die bekakte stem. Allerlei columnistes noemen Palmen nu 'zielig'. 

Dit weekend staat er een groot interview met Gijs Groenteman in NRC, waar hij ook over deze podcast bevraagd wordt. Hij had Connie wel wat tegengas kunnen geven, geeft hij toe. En ook dat hij niet tegen kritiek kan.

Enfin. Dat nieuwe boek van Connie ligt voor mij klaar bij de bieb dus ik dat halen nog net voor sluitingstijd. Het is wonderbaarlijk dat ze nu een reeks over vrouwelijke auteurs schrijft, terwijl ze zo'n mannenvrouw lijkt. Haar debuut ooit (De wetten) ging over de mannen van wie ze zoveel leerde. Ik ben benieuwd of ze dat thematiseert.

Niet echt. Het eerste essay over Virginia Woolf gaat nauwelijks over Woolf, maar vooral over Connie. Over hoe belangrijk het is om je eigen kamer te hebben die ook nog eens op slot kan, en je geheimen te hebben en te houden. Rare opvatting over schrijversportretten of essayistiek, denk je dan. Tegen Gijs betoogt ze in die podcast dat 'zelfonderzoek' haar handelsmerk is en haar geschenk aan de wereld. Maar er zitten ook heel traditionele en informatieve schrijversportretten bij zoals over Marguerite Duras, en ook een verhaal over Marilyn Monroe die dan weer geen schrijfster is. Maar als ik mij over die inconsistenties heen zet is het een bundel die nieuwsgierig maakt om die schrijvers te gaan lezen.