Gangen en deuren

De lente is geloof ik weer voorbij. Het is helemaal grijs en mistig, maar toch ook mooi. Vooral de Maas is mooi. Het is nog een beetje wennen hier, het gebouw is een ongelofelijk doolhof, en een plattegrond zit niet in het pakket voor de gasten. 

Dus je (ver)dwaalt steeds door de gangen en deuren. Voor wie het niet kent: als gast krijg je in een klooster een eenvoudig eenpersoonskamertje met wastafel in het gastenverblijf, op de gang zijn wat douches en toiletten. Er zijn vijf 'diensten' per dag waarvan je er een paar geacht wordt mee te beleven. 07.45u, 12u, 17.45u en 20.30u. Die van 06.30u doe ik niet. Er zijn grenzen. Er zijn een paar zusters die héél mooi hemels zingen. Helaas is een van de mede-gasten zo geïnspireerd dat hij mee gaan brommen. Maar ik ga niet zeggen dat hij op moet houden.

Er zijn drie maaltijden per dag in de refter, dat is de eetzaal. De tafels staan in een grote kring langs de muur. Er zit niemand tegenover je. Eten is hier louter om te eten, niet om te kletsen. Het eten is héél sober. Ik heb alleen nog maar broodmaaltijden gehad: bruine boterhammen, plakken kaas, kruidenthee, een appel. drie keer per dag worden er in de gezamenlijke huiskamer kannen koffie/thee neergezet, dan kun je die daar nuttigen. Daar mag je eventueel praten, maar tot nu toe doet dat nog niemand.

Vanmorgen heb ik vóór de koffie de bibliotheek gescand, en een eerste rondje om het klooster gelopen. Wellicht ga ik vanmiddag wat verder, even met de pont naar de overkant. 

Om af te winden heb ik nu twee mandala's gekleurd. De eerste was - geïnspireerd op het felle lentelicht van gisteren - nogal kleurig. Dat vind ik niet zo mooi, dus direct een tweede geprobeerd. Gemende kleuren, meer ton sur ton.