Dia en ik gaan naar Nederland-Noorwegen in het Rat Verleg Stadion in Breda, een kwalificatiewedstrijd voor het EK. De Oranjeleeuwinnen. Het is altijd een heel gezoek van tevoren waar te parkeren, en of dat in de buurt van het Stadion gratis kan. En dan gaan we vooraf naar het Museum en exotisch uit eten. Een dagprogramma. De weersverwachting is heel onduidelijk, zowel de temperatuur als de regen, dus we hebben jassen mee voor alle weersomstandigheden. 's Avonds gaan de warmste kleren aan, en dat is echt nodig. Brr.
De sfeer in het stadion is weer geweldig, de enthousiaste mensen om ons heen in alle soorten en maten. We zingen mee, klappen mee, juichen. Heel opwekkend allemaal. Het spel is echter wat minder. Vind ik. 't Is dat Lineth Beerensteyn in de zesde minuut een geweldige goal maakt. Verder is het veel de bal weer kwijtraken, van beide partijen. Naar-de-verkeerde-kleur-spelen, heet dat tegenwoordig eufemistisch.
De terugweg evalueren we of we nu nog een keer willen. Hoe leuk is het eigenlijk? Want als we eerlijk zijn: het was alle keren stervenskoud, en door de bank genomen is het maar matig spel waar we naar kijken. Op tv zie je meestal samenvattingen van hoogtepunten en herhalingen, en worden de saaie stukken er uit geknipt. Maar, zeggen we ook, de sfeer is heel erg leuk en onze omgeving vindt het ook heel erg leuk dat we het doen. We zijn je reinste rolmodellen voor onze leeftijdgenoten, vinden we zelf. Grijnzend. Al pratende besluiten we toch weer naar de volgende wedstrijd te gaan, die is op 31 mei in Het Kasteel (het stadion van Sparta) in Rotterdam.
Maar vlak voor ik Dia rond middernacht afzet bij Utrecht CS bedenk ik dat ik 1 juni Familiedag heb die ik mede-organiseer. Die dag niet naar Rotterdam dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten