De supermarkten des levens. Onze dichtstbijzijnde supermarkt is AH. Vier minuten lopen. Bobby en ik doen elke dag een loopje naar de supermarkt, om en om dan, afhankelijk van wie er kookt. Wij vinden dat allebei fijn. Ik deed dat ook toen ik werkte.
Mijn hele volwassen leven heb ik op loopafstand van de supermarkt gewoond. In Groningen was dat Simon de Wit, in Amsterdam was het soms AH, soms Lindeman, soms Dirk van de Broek. Een fijne dagelijkse routine. Alleen in Amsterdam-Oost aan de Zeeburgerdijk moest ik op de fiets naar de Molukkenstraat.
Onze AH in winkelcentrum Rokade wordt dezer weken verbouwd. Twee weken lang zijn wij aangewezen op andere winkels, die vanaf ons huis niet te belopen zijn. We hebben heel veel supermarkten hier: twee Boni's, een Jumbo, een Lidl, een Plus en een paar andere AH's allemaal op 6 à 8 minuten fietsafstand. De Boni's zijn het dichtstbij, maar dat zijn een beetje gribus-winkels. Sorry dat ik het zeg.
Dus al bijna twee weken hebben we het erover naar welke winkel we vandaag eens zullen. Je kent nergens de weg, ze zijn niet berekend op al die extra klandizie, en dan is ineens ergens de karnemelk op. Of ze hebben geen glutenvrij brood. We mopperen altijd op onze AH, bij de reviews op internet vind je de klachten ook allemaal terug, maar nu ze dicht zijn missen we ze enorm. Ze hebben toch enorm karakteristieke medewerkers aan wie je je onbewust hecht, vooral twee dames van in de vijftig, die altijd caissière waren en u ineens de tassen moeten controleren bij de zelfscan.
Morgen om 11 uur gaan ze weer open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten