Als 'tuinvriendinnen' hebben we weer een avondje op de tuin. dit doen we twee a drie keer per jaar, en elke keer is het feest. Verder zien we elkaar niet vaak.
Nu heeft T. het verzorgd. Op haar tuin ben ik nog nooit geweest. Ze heeft ons om 16.30u voor een borrel uitgenodigd, en niemand weet dan hoe laat het wordt. Voor de zekerheid heb ik maar tomaatjes caprese meegenomen: mozarellabolletjes met tomaatje en blaadje basilicum. Maar T. heeft zelf ook allemaal hapjes. Normaal heet het 'eten' en neemt iedereen een gang voor haar rekening. Ze had eigengemaakte pruimen likeur. Erg lekker.
Elke tuin is weer een prachtig eigen universum. Dat van T. kan ik nauwelijks beschrijven. Haar huisje staat helemaal achter op haar perceeltje, er loopt een smal tegelpad naar het huisje, en links en rechts van het zijn allemaal gewassen en wilde bloemen. Alles staat hoog, het huisje is heel privé. Ze heeft geen hoge struiken om haar perceel, maar het is toch heel beschut en intiem. Haar huisje heeft klassiek ingericht en de tafel soort van victoriaans gedekt.
Twee zijn 64, en één is 68 en één 70. Het klinkt stokoud maar dat zijn we niet. We lachen heel veel. Heel fijn is dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten