Het is zondagmorgen. We gaan naar de Woudkapel in Bilthoven, wat ik een bijzonder fijne plek vind. Laatst waren we er op een zondagochtend over 'Moderne mystici en profeten'. Dat is eens per maand. Vandaag is er een lezing/concert van een jonge vrouw die zowel orthopedagoog is als dwarsfluitist. Ze is verbonden aan een taalschool voor nieuwkomers in Almere, voor kinderen, die in twee jaar moeten kunnen meedraaien op een Nederlandse school. Ze speelt drie stukken van Bach en vertelt over haar werk en wat leerlingen. Zo mooi! Iemand horen vertellen is toch weer anders dan een tekst lezen.
Op de website van de Woudkapel lees ik dat ze zich een gemeenschap noeme van protestanten, katholieken, boeddhisten, soefi's en humanisten. Volgens mij is dat nieuwe tekst. Voorheen stond er dat ze van oorsprong een vrijzinnige kerk waren. De nieuwe formulering spreekt me aan. Ze bieden bezinning, reflectie, inspiratie. Muziek. Heel veelzijdig. Bijna alles wat ze doen spreekt me aan.
Na afloop praten we even met de vrouw die het inhoudelijk programma verzorgt. Ze is altijd blij ons te zien. Met onze 65-67 jaar zijn Bobby en ik jonge blommen, vergeleken met de meeste bezoekers. Die hoge gemiddelde leeftijd is wel een probleem, want die mensen moeten allemaal hun vrijwilligerstaakjes vervullen. Deze vrouw heeft het zwaar met alle verantwoordelijkheid. Ooit volgde ik een eendaagse introductiecursus Zen-tekenen bij haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten