Genderdysforie

Of ik me wil laten interviewen door een genderstudies-studentetje over genderdysforie, over butch en femme en alles daaromheen. Ik had het studentetje naar Leen laten sturen, omdat die zo butch oogt en femme is, maar nu heeft Leen haar naar mij terug verwezen, omdat ik zo vrouwelijk zou zijn én een herenfiets rijd. Nou nou! Poeh poeh! Nu niet hoor, zeg ik afwerend, laat ze maar een mailtje sturen. Ik ben moe van het werk. En sinds mijn herenmodel beachcruiser gestolen is heb ik een damesmodel. Opgeteld heb ik nu twee herenfietsen en een damescruiser. Is dat nog interessant? Mannelijk, vrouwelijk, butch, femme, lesbisch, hetero, bi... het ís door de jaren heen een item voor me geweest, maar nu weet ik het niet meer. Hoezo ben ik trouwens vrouwelijk? Nooit zul je mij in een jurpje zien. Wel heb ik krullen en hakken ja. En grote oorbellen. Maar verder ben ik stoer, tough. Niet alleen mijn fietsen, ook mijn bolide. Ik ben meer een soort Nicht. Maar alles is zo relatief, want in de buurt van heterovrouwen ben ik weer zo stoer als wat. En nu ik met een man ben, ben ik dan een 'vrouwelijke' vrouw met een man? Wat is daar voor zo'n genderstudies-studentetje in godsnaam nog genderdysfoor aan? Behalve dan die twee herenfietsen en een damescruiser? Of zit er nog steeds iets genderdysfoors in mijn bolide? Wat moet ik met het het genderstudies-studentetje? En wat moet zij met mij? Bijgaand schilderij zag ik in Parijs. Vond ik ook enorm genderdysfoor. Een man die een vrouw wil zijn, of een vrouw die een man wil zijn. 't Is maar net wat je er in wil zien. Het werk is van ene Anton Räderscheidt.