De voorgenomen sportfiets is er nog niet, dus toch maar op de Sparta Bad Bullet de tocht naar de Naritaweg ondernomen. Bad Bullet is kek, stoer, geil. Alleen: ik zou 'm niemand aanbevelen. Op de Sparta-site is hij haast niet te vinden, uiteindelijk onder het kopje 'trendgevoelig'. Ik weet niet of ik het eens ben met die benaming: Bad Bullet is een kruising tussen een Amerikaanse beach cruiser en een oude zware Duitse schoolfiets.Bad Bullet mag dan officieel trendy zijn, er zijn ook bezwaren tegen hem in te brengen:
A. Hij is veel te zwaar.
B. Het stuur is te breed: je kunt niet naast iemand fietsen, op de Amsterdamse grachten kan geen auto je passeren en jij geen auto, hij past in geen fietsenrek.
C. Hij heeft te brede banden, zodat je heel veel weerstand hebt en dus niet opschiet. Deze en gene heeft me de afgelopen tijd al een Spartamet (die tegenwoordig ION heet) aanbevolen. Ik bedoel maar. De banden oppompen helpt overigens opzienbarend.
D. Je zit te ver naar achteren, je hangt als het ware in die fiets, wat voor een relaxed tienminutenritje niet erg is, maar voor een half uur tegenwind wel.
Toch zal ik Bad Bullet missen. Gewoon vanwege de looks. Vanitas vanitatis. Zonder dat ik het doorhad ben ik een grachtengordeldier met een grachtengordelsmaak geworden. Onze grachtengordelfietsenmaker Comman verkoopt Bad Bullet namelijk bij bosjes.
En eigenlijk viel het best mee, het ritje naar de Naritaweg. Het was nog geen 30 minuten. En als ik morgen de route vind zonder stoplichten kan ik daar misschien nog wel 5 minuten van af snoepen. Mag Bad Bullet misschien dan toch blijven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten