Relatietherapie

Wat er aan vooraf ging: ze dacht dat het allemaal wel kon, al die overspeligheid, maar nu lijkt ze toch echt aan de relatietherapie te moeten wil ze de boel nog redden.

- Ik weet niet, zegt ze, of ik dat wel wil. Wat denk jij?

- Moet je niet aan mij vragen, zeg ik, ik ben twee keer een half uur in relatietherapie geweest. Ik geloof dat er zestien jaar tussen zat. Beide keren waren geen succes. Wil je het horen? Ja dat wilde ze.

Beide keren was er sprake van een eerst diepdepressieve en tenslotte diepoverspelige partner. Over wie ik dan in de kamer van de relatietherapeut (al maanden hùn therapeut) uit de mond van die therapeut hoorde dat ze dingen niet tegen me dorst te zeggen. Want ik ben zo welbespraakt.

De eerste relatietherapeut was een academisch geschoolde systeemtherapeut. De toenmalige geliefde zat al jaren in een zwart gat en was ten einde raad in academische dagbehandeling gegaan. Ik wist niet van systeemtherapeuten, maar deze academicus had een flipover waar hij mijn hele gezin van herkomst op ging schematiseren. Waarom ik na een half uur wegliep was omdat niemand aan mij vroeg: en hoe gaat het eigenlijk met jou?

De tweede was een maatschappelijk werkster die wat nascholing had gedaan met een huiskamer met kussens, pantoffels en een lief hondje dat er ook bij mocht. Ze meende dat het haar werk ten goede kwam als ze met een warme zachte stem sprak.
- En, nodigde ze dus warm mijn Ex uit: wat zou je tegen Lucie Theodora willen zeggen?
Ex zei niets, waarna de therapeute mij warm uitlegde dat Ex bang voor mij was. Of ze zich daar overheen kon zetten.
Nee dus. Dat duurde al met al 20 minuten, tot de vrouw mij warm uitnodigde om te vertellen hoe ik me voelde.
Nou, dat wilde ik best, want dat had nog niemand mij gevraagd. Ik voelde me belazerd, verlaten, alleen angstig, ongelukkig, woedend, ik begreep er niets van. Bij het uitspreken van deze tekst begon ik te huilen.
- Hoe voelt dit voor jou, vroeg toen de therapeute warm aan Ex.
Maar Ex was denk ik nog banger geworden en zei helemaal geen boe of bah meer. Toen wist de relatietherapeute geen nieuwe vraag meer en ben ik na tien minuten maar vertrokken.

Dus aan mij moet je maar niet vragen of het een goed idee is om in relatietherapie te gaan. Maar àls je gaat moet je me alles vertellen. Ik luister en huiver.