Taupe

Will krijgt om half vijf schilders langs, want ze wil de kamer laten schilderen. Ze heeft een aardige schilder, een voormalige intellectueel, al aardig op leeftijd, die tegenwoordig klust en schildert bij oudere echtparen en dames-alleen. Ze heeft hem van Marktplaats. De schilder heet Henk en hij is heel betrouwbaar.

Ze nemen de wensen door. Will heeft zich niet zo in detail voorbereid als ik zou doen. Ze wil graag alles wit en één wand aubergine-achtig grijs. Maar de schilder begrijpt haar. Gebroken wit of hard wit, vraag hij. Het kan haar niet zoveel schelen. Wit, zegt ze. Ik herinner me nog mijn zoektocht naar het juiste wit. Uit gemak ging ik naar de Gamma, waar ze slechts acht of tien witten hebben (ivoorwit, abrikooswit, steenwit, en wat al niet. Ik kwam op katoenwit uit).

Taupe, zegt de schilder. Ik heb er onmiddellijk een beeld bij. Taupe. Nu gaat hij de volgende keer taupe meenemen. Maar welke taupe, vraag ik. Paars taupe, of bruin taupe of grijs taupe. Rothko-taupe, zegt hij.

Het zou ook eens niet. Wikipedia heeft er weer een heel lemma aan gewijd: 'Taupe is de aanduiding van een kleur ontleend aan het Frans, tevens refereert het aan de vachtkleur van de mol (Talpa europaea). Het is een grijs-bruine tint, veelvuldig gebruikt om de kleur van kleding en stoffen aan te duiden. Het wordt ook gebruikt in plaats van de aanduiding leverkleur.'