Herfst in de Hortus

Will, ga je mee in de Utrechtse Oude Hortus tekenen? En ja, daar komt ze met een rugzakje tekenspullen helemaal uit Amsterdam. Ik verguld.

En daar zitten we dan. In de kas is het nogal druk met kunstenaars die er keramiek exposeren en daar veel over willen mededelen, en met kinderen die turf uitgraven, dus - op hoop van geen regen - gaan wij maar buiten zitten. Prachtig zoals het per dag meer herfst wordt, maar mijn tekening (l) wil niet zo lukken.

Ik mopper dat ik niet kan schilderen en altijd van tekendocentes commentaar krijg op mijn klare lijn. Will vindt mijn tekeningen met klare lijn ook leuker dan zonder. Pittiger. Zo mag ik het horen.

Zij heeft aquarelkrijt mee dat je met water kunt vermengen. Dat is volgens haar makkelijker dan verf in dopjes. Zij tekent makkelijker, rommeliger, en daardoor raker. Dat krijt wil ik ook  wel eens proberen.

Eerst is mijn tekening (l) veel te licht. Thuis ga ik uren door en dan is hij te donker. Zoals dat gaat. Om de dag een beetje goed af te ronden moet er dan in een kwartiertje nog maar een luchtige tegenhanger (r) tegenaan.