Ruigenhoek

We hebben vandaag tien deelnemers aan de Stille Wandeling. Acht dames en twee heren. Het is echt een activiteit voor zestigplus-dames - en af en toe neemt iemand een heer mee. 

Er zijn vier nieuwelingen. Zij vinden het een hele belevenis om de gewoonte om te converseren even on hold te zetten. Er is ook een dame die al jaren niet meer wandelt omdat ze niemand heeft om mee te wandelen en in haar eentje altijd verdwaalt. 

Na afloop praten we wat na, eerst in het veld, en dan in het café bij de forellenvijver. Dat we samen anderhalf uur zwijgend lopen schept blijkbaar een band en vertrouwen. Heel bijzonder.

Valentina Tóth

Gaat dat zien: de voorstelling 'Wildbloei' van Valentina Tóth (1994). Zij is actrice, zangeres, liedjesschrijver en theatermaker. In 2022 won zij zowel de juryprijs (Wim Sonneveldprijs) als de publieksprijs tijdens het Amsterdams Kleinkunst Festival. Door de Volkskrant werd zij uitgeroepen als hét Comedy Talent van 2023.

Ik weet niet meer hoe of waar ik haar (naam) tegenkwam, het was circa een half jaar geleden, maar ik wist meteen dat ik met Hani501 hier naar toe wilde. De speellijst bracht ons vanavond naar het Fiji Theater in Zeist. Geweldig! (Eerder hadden we een fantastische voorstelling bij het bizarre duo nOOB te Sneek. We deden ook Plien & Bianca in Lelystad, maar daar vond ik toen niets aan. uit deze reeks concluderen wij een voorkeur voor getikte vrouwspersonen.

Valentina Tóth was ooit een wonderkind in de klassieke muziek, pianist, ver geschopt, maar ze vond het afgrijselijk, en nu is ze cabaretière of hoe je dat noemt. Een heel bijzonder goede veelzijdige one-woman-show met als leidraad 'de hysterische vrouw'. Ge-wel-dig.

Aan het eind van de voorstelling na het lange applaus zegt ze dat de voorstellingen nog lang niet uitverkocht zijn: zegt het voort. Bij dezen.

Burgerparticipatie

Vanmiddag was de première van de documentaire 'Goed doen voor de stad' van Babbe de Thouars over de wording van Natuurgebied Zuilen. Ik heb hier denk ik best vaak over de kwestie geschreven, over het droom-natuurgebiedje waar wij aan wonen (zie de tag 'natuurgebied Zuilen')

Naar het oordeel van de Utrechtse politiek heeft de stedeling behoefte aan “nieuwe longen”. Het landelijk gebied aan de noordwestkant van de stad tussen de stad, de Vecht en Slot Zuylen zou meer ruimte moeten bieden aan mogelijkheden voor sport en recreatie. De doelstellingen van de gemeente voor het natuurgebied: toegankelijker maken voor de mens, en de biodiversiteit vergroten. De huidige gebruikers, en veel omwonenden, zijn tegen de plannen. Men wil de verstilling en de schoonheid van het eeuwenoude boerenlandschap behouden. De toekomst van de kleine melkveehouder die zijn koeien in het gebied laat grazen is hoogst onzeker.

Vanwege het ongemeen heftige protest uit de buurt liet het gemeentebestuur vanaf mei 2023 inwoners van Utrecht meedenken over onderdelen van de nieuwe inrichting van het gebied. Documentairemaakster Babbe de Thouars volgde dit intensieve proces met de camera. Het resultaat is een bijzondere film die een complex traject van burgerparticipatie blootlegt en in beeld brengt. Zij filmde als neutrale toeschouwer de worsteling van ambtenaren en andere deelnemers aan dit proces, dat nu en dan voor scherpe tegenstellingen zorgde.

De theaterzaal in het Zimihc Zuilen zit bomvol voor de première. Heel interessante film, die natuurlijk nog op tv uitgezonden moet worden. Hij is gemaakt voor/door de Stichting U-in-de-wijk-producties. 

- april 2022: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/3373203/utrechters-zien-komst-nieuw-park-langs-de-vecht-niet-zitten-waarom-kan-het-niet-blijven-zoals-het-is
- mei 2024: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/3736858/nieuwe-plannen-voor-natuurgebied-zuilen-bekend-maar-kritiek-nog-niet-helemaal-verstomd
- 26 september 2024: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/3791494/utrecht-maakt-van-boerengrasland-natuur-omwonenden-blijven-kritisch

Rijst met chorizo en witvis

Heerlijk eiwitrijk recept met kabeljauw, chorizo en ei. Dat ei kun je ook wel weglaten, maar is wel lekker. Er staat pangasius, maar dat is niet zo lekker. Groenten: ui, knoflook, courgette en champignon. Kruiden: komijn, gerookte paprika en koriander (ketoembar). Het is koolhydraatarm omdat je maar weinig rijst doet. Er staat 150 gram rijst voor 4 personen, dat is zeg maat de helft van wat je normaal zou gebruiken.

https://makkelijkafvallen.nl/recepten/gebakken-rijst-recept/

Control

Zondag hebben we weer een stiltewandeling en ik had een stuk van het klompenpad Beukenburgerpad uitgezocht bij Groenekan. Het is daar zó mooi! Ik ga altijd vóórlopen, om niet onaangenaam verrast te worden. Soms zijn paden te drassig of is er iets anders dat de serene rust verstoort. Ik vind mezelf soms wel een beetje een controlfreak, maar toch. En weer heb ik gelijk. Want het is er nu beeldschoon en prachtig, maar zondag zijn precies op ons parcours Groenekanse hardloopwedstrijden! Wie verzint dat nou? Ik heb de startplaats al doorgegeven aan onze deelnemers, die moet ik nu rectificeren.

Vandaag loop ik met Elly en we doen meteen maar het héle klompenpad. Daarbij passeren we een boerderijwinkel 'De Groenekan'. Dat je de tamelijk drukke provinciaalse weg moet oversteken, dat moet dan maar. Ze verkopen er 'boerendelicatessen', en hebben er bijzondere geiten. Weer een mooie ontdekking.

WA Plus

Wij zijn met de auto WA-Plus verzekerd, dus ik vrees met grote vreze dat ik de schade van maandag niet vergoed krijg. Maar nooit geschoten is altijd mis, dus ik zet mij aan contact leggen met de autoverzekering. Ik denk: Ik bel even om te onderzoeken of mijn claim een kans maakt. Maar dat kan natuurlijk niet, bellen. Dat is zo old school. Het moet via de website. Er zijn geen telefoonnummers, ze willen niet dat je belt.

Er is een veldje waarin je gedetailleerd van moment tot moment moet beschrijven wat er gebeurde. Maar daar kunnen maar 100 tekens in. Het betere inkortwerk. Grr. 

Dan moeten er foto's bij. Dus ik naar de garage om een foto te maken van de spoiler die ik daar maandag maar even achtergelaten heb tot Dirk de garageman weer terug is van vakantie. Foto's  van de telefoon naar de laptop. Inlog is inmiddels natuurlijk verlopen, hele formulier opnieuw invullen. Als ik eindelijk alles ('naar waarheid') heb ingevuld en voor akkoord teken loopt de website vast.

Nóg een keer. Wéér.

Op de laatste pagina staat wel een telefoonnummer. Daar ploeg je je door heel veel keuzemenu's heen, checken ze of je vraag niet via een chatbox kan, nee kan niet, kom je in de wacht te staan. Na een kwartier hang ik dan maar op. Grr. Vervolgens blijkt de hele website vastgelopen. Het lag weer eens niet aan mij. Maar wel een nutteloos uur achter de rug en geen enkel resultaat nog.

Nummer 11

Gelezen: Nummer 11 door Jonathan Coe, 2013, gevonden in de buurtbibliotheek. Een boek die iets raakt van de waanzin van deze tijd met groot maatschappelijk onrecht, waanzinnige rijken, mensen die buiten de boot vallen. Hoofdpersoon is een meisje / jonge vrouw Rachel Wells in diverse fases van haar leven. Persoonlijke thema's in een wereld met ontspoorde levens en relaties. Vermalen in de maatschappelijke werkelijkheid. Als jong kind logerend bij haar grootouders, samen haar (zwarte)vriendinnetje Alison. Wier moeder ooit een beroemde popzangeres was maar al lang niet meer en aan lager wal. Die meedoet met een genadeloze reality show op tv. Rachel komt na haar studie te uiteindelijk te werken als privé-lerares bij een puissant rijke familie die over de wereld krankzinnig grote huizen bezit. Bevriend met een Roemeense veouw die dagelijks tien twaalf honden uitlaat van even puissant rijke buurtgenotes. Heel knap hoe Coe al die werkelijkheden waar wij in verkeren weet te verbinden, hoewel hij maar weinig dagelijkse politiek verwerkt.

Dat noem ik omdat dat dezer dagen onze beleving van de wereld nogal kleurt met onze idiote rechtse regering.