Nieuwe bril

Nu voor de oogmeting naar Ace&Tate. En Bobby gaat mee. Hij was een beetje geschrokken van de foto van mijn nieuwe montuur en ik wil natuurlijk wel graag dat hij mijn bril ook een beetje leuk vindt. Van Ace&Tate hebben ze me wel 4 mailtjes en appjes gestuurd om me te manen echt op tijd te zijn voor de oogmeting. Als ik te laat ben gaat het niet door.

Ik weet nog niet of de bril gaat bevallen en dat bepaalt natuurlijk het eindoordeel, maar vooralsnog vind ik het weer een verrukkelijke brillenwinkel. Al die leuke toeschietelijke klantgerichte jonge verkopers (m/v). Het meisje dat me vorige week hielp kent me nog van naam.

De oogmeting is fijn omdat al die dingen die je hebt met je ogen begrepen en erkend worden. Ze gaan uit van de gegevens van de huidige bril: veraf +1, lezen +3. Bevalt dat glas nog goed? Nou nee, niet zo erg. Zowel veraf als lezen is af en toe niet fijn. Hangt heel erg van het licht af.  Hij geeft me bij beide waarden nu een kwartpunt extra. We gaan het zien.

Dan terug naar de monturen. Bobby vindt de bril die ik uitgezocht heb wel  leuk en een echte Lucie-bril, maar zijn eerste keus gaat uit naar een montuur dat dichter ligt bij wat ik had. Dat is nu eenmaal vertrouwder. Ja, hij moet er naar kijken en evenveel van me houden natuurlijk. Ik haal de leuke verkoopster er weer bij die Bobby's voorkeur nu ook wel begrijpt: de bril van zijn keuze kwalificeert ze nu als iets galanter en subtieler. Dan ga ik natuurlijk enorm twijfelen. Na veel geheenenweer bestel ik ze allebei. Een reservebril is ook nooit weg.

Over 8 werkdagen zijn ze klaar en je mag beide brillen binnen 30 dagen teruggeven.  Op internet zie ik dat ze het 'elegante' model wel in zeven kleuren hebben. Ze hebben alle modellen in heel veel kleuren. Het is veel meer een internetwinkel dan ik dacht. Jongste Nichtje - bedenk ik nu - die brillengebied een beetje mijn voorbeeld is - had via internet bij hen 4 monturen besteld, die kreeg in een mooie doos gratis thuis en moest ze binnen 10 dagen weer terugsturen/brengen. 

Peeq, die ook wat tobberig is met misse lees- en verafbrillen, luistert zeer geïnteresseerd naar mijn verhalen. Ik laat een foto van mij en mijn nieuwe bril zien en zij zegt: Maar jou stáán alle brillen! 

Italian

Eindelijk heb ik tijd om naar de brillenfirma Eyes+More te gaan om te delibereren over de mist op/in de brillenglazen. De randloze bril die ik nu draag begint te vervelen. Liever toch iets pittigs.

De verkoper denk dat die 'mist' komt omdat ik de brilleglazen met afwasmiddel heb schoongemaakt. Dat mag absoluut niet. Daar zit citroen in. Dat tast de coating aan. Handzeep mag wel, daar zit geen citroen in. Hm. Dat heb ik wel eens gedaan, moet ik bekennen. Dat wist ik niet. Garantie zit er niet meer op die glazen. U kunt wel zoveel zeggen, zegt de jongen.

Nieuwe glazen in het oude montuur is even duur als in een nieuw montuur. U houdt er niet van vaste klanten vast te houden he, zeg ik. De vorige keer had u mijn bril die ik ter reparatie had gegeven ook al kwijt gemaakt. Ik ga maar eens naar de concurrent, zeg ik. 

Bij Eyes+Møre kost een multifocale bril 179 euro, en drie voor de prijs van twee. Maar er zijn allemaal hippe nieuwe opticiens. Brillen zijn helemaal in. Ik moest maar eens op onderzoek uit.

Bij de firma Ace&Tate lijk ik te gaan slagen. Ik sta daar tussen de studenten (jongens en meisjes, en volgens mij zijn brillen tegenwoordig genderneutraal). Hier zijn de verkoopsters heel toeschietelijk en dienstbaar. Ik heb er vier gescoord, zeg ik, en ze lijken best op elkaar, wilt u me helpen? En het meisje helpt heel goed. Ze durft zelfs bij de vierde heel stellig 'Ja déze!' te zeggen. Dat heb je natuurlijk nodig. 'Franck - Teal Oak' heet het model. A classic frame updated with metal features, Franck is sophisticated with a hint of verve. It might make you speak Italian.

248 euro kosten de brillen hier en ik kan pas over een week een afspraak met de 'opticien'. Bij Eyes+Møre zijn alle verkopers 'opticien'. Net als bij de Etos waar de caissières allemaal gediplomeerd 'drogist' zijn. Maar dit terzijde.

Èn? Èn?

Off day

Al een tijdje heb ik het gevoel dat ik minder goed zie en tegenwoordig zet ik mijn bril vaak af als ik fiets. Zeker in het donker, en bij het autorijden ook. Ik heb het de laatste weken= ook aan de computer. Vaak denk ik: Hé, zijn die glazen nu alweer vuil? Dan maak ik ze schoon met een beetje afwasmiddel en droog ik ze met een schone theedoek. Zo is mij dat geleerd. Veel helpt het nooit.

Vandaag heb ik pyjamadag. Ik heb mij ziekgemeld bij Bobby en blijf in en om bed. Dan krijg je ineens tijd voor zaken als je bril. Wil ik een stukje pianospelen kan ik - hoewel scherp verlicht - ook de bladmuziek niet lezen. Mijn bril lijkt wel permanent beslagen. Poetsen helpt niet. Dat is vervelend, maar ook wel weer fijn dat het slechte zicht niet aan mijn ogen lijkt te liggen. 

Sinds vorig jaar mijn vorige randloze bril gerepareerd moest worden en zoek raakte bij de brillenwinkel draag ik weer de bril met rand. De nieuwe randlozebril die ik uiteindelijk na maanden kreeg is echter  niet zo mooi als de eerste en mensen zeiden dat die mét rand toch leuker staat. Pittiger. Dus nu zak ik naar de brillenwinkel om een verklaring voor de doffe glazen te vragen (daar zullen ze mij de schuld wel van geven) en moet ik me dus een tijdje redden met de minder leuke randloze bril. Die me ouder maakt, zeggen de mensen. En dit alles, terwijl ik al een offday had.

Ziende blind

Ik ben dus weer naar de brillenwinkel. Omdat ik geen zin in gedoe heb in de winkel bel ik vooraf, of degene die er vandaag werkt weet van de kwestie dat ze mijn te repareren bril kwijtgemaakt hebben en dat ik een nieuwe mag uitzoeken. Gratis. Nee, dat weet de persoon die ik aan de lijn krijgt niet, er staat niets over in het systeem. Ze werkt niet zo vaak in deze vestiging. Ze zal haar manager bellen. 

Wat lastig  is met glasbrillen is dat je ze niet goed ziet, zeker niet zonder bril. Hoe moet ik nu een keuze maken? We komen erop uit dat de verkoopster steeds een foto van mij maakt die ik dan op de telefoon beoordeel. 

Ze zegt dat het nog steeds wel kan dat de kwijte bril over een paar weken weer opduikt. Maar ja. Nu duurt het weer vier weken voordat déze nieuwe bril klaar is. En nee, daar hoef ik echt niets voor te betalen. Net voor de kerst dan maar?

Vier schroefjes en moertjes

Het was 10 oktober dat mijn brilmontuur kapot ging en ik naar de firma Eyes+More. Dat is een Nederlandse firma met hippe tamelijk goedkope brillen. Totdat de bril (het montuur) stuk ging was ik best tevreden. 

Mijn montuur in de categorie randloze brillen voerde n ze inmiddels niet meer, maar wel iets vergelijkbaars. Maar dat ze die glazen van mij even ter plekke in dat montuur konden schroeven? Nee! Dat moest gebeuren op het Hoofdkantoor. Twee weken moest dat duren. Vier schroefjes. Ik zou bericht krijgen. 

Drie weken later belde ik om te vragen hoe het zat. Haar collega had mij niet correct voorgelicht, zei de dienstdoende verkoopster. Bij zo'n randloze bril (vier schroefjes en moertjes, hè?) duurde dat víer weken. Inmiddels is het al zes weken. 

Ik bel maar weer eens. Inderdaad héél raar, zegt Ricky, weet het ook niet, ik ga het hoofdkantoor bellen en ik bel u meteen terug, zegt hij. Niet dus.

Ik sta net op het púnt om u te bellen, reageert Ricky als ik weer bel. Want eh... het komt er op neer dat de bril kwijt is. En hij is niet ingescand, dus we kunnen geen track and trace doen. Het is echt héél vervelend. Het gebeurt maar één op de tien keer. Dat ú dat nou moet overkomen. Maar misschien komt ie nog boven water. Dat gebeurt wel eens. Kunt u nog tot volgende week wachten? Overmorgen, vraag ik. Vrijdag? Zaterdag. Nee vólgende week. En dan krijg ik een nieuwe montuur en nieuwe glazen, en een nieuwe oogmeting? Ja, zegt hij.

Helpless

Mijn randloze bril is stuk. Het glas is zomaar van het montuur geknapt. Om kwart voor tien. Van het ene op het andere moment zie ik weinig meer dan mist. Ik moet zo een interview afnemen en kan mijn eigen vragen niet lezen. Als ik op mijn beeldscherm wil lezen moet ik heel erg naar voren buigen. De RSI schiet er binnen een uur weer in.

Wie wat bewaart die heeft wat. Zo ligt er in de bureaula op het werk nog een leesbril van weleer. Wel een verkeerde sterkte, maar het is tenminste wat.

Bij Eyes & More aan de Steenweg, waar ik een tijdje terug deze bril heb gescoord, staat nog mijn Amsterdamse adres in het systeem. Dat betekent dat ik de bril al langer heb dan 1,5 jaar en dat er dus geen garantie meer op zit. Voor mijn soort glazen (soort van vierkant) heeft hij maar één montuur, en dat is niet mijn oude montuur met oranje-bruin gevlamde pootjes. Die hij heeft zijn blauw. Nou doe die dan maar, zeg ik. Anderhalf jaar geleden was ik er vier bezoeken voor ik kon kiezen.

Nee, hij kan niet zomaar mijn glazen in dit montuur schroeven. Dat moet op het Hoofdkantoor. Dat duurt twee weken.

Een blauwe bril, heb ik dat weer. Bij H&M naast de Eyes & Møre koop ik dan maar een donkerblauwe bloes met roze bloemen.

Brillen

Mijn bril is op. Zowel het montuur als de glazen. Een half jaar geleden heb ik me ook al in het brillengebeuren gestort, nadat ik op een feestje een randloze bril van een medegast gepast had. Maar toen kwam ik er niet uit. Als ik hoopvol iemand meenam voor advies, dan zei die bij elke mogelijke keuze peinzend: Ja, dat kán...

Ik kwam toen ook bij de nieuwe brillenfirma Eyes & More terecht, die nog goedkoper zijn dan de  . En geen ingewikkelde opties en sommen naderhand. Eerste bril  €165, tweede en volgende bril €82,50. Ze adverteren niet, zeggen, dat maakt hem zoveel goedkoper. Mijn huidige bril was €600. Voor dat bedrag kun je bij deze firma wel 5 brillen kopen!

Qua monturen ben ik er nu snel uit. Beide modellen die ik een half jaar geleden al had uitgezocht. Een randloze en een lichtere hoornen dan ik nu heb. Ik neem er gewoon twéé, als ik niet kan kiezen.

Als ze mijn ogen gaan meten stellen ze vast dat ze inderdaad nogal achteruit zijn gegaan en adviseren ze naast de gewone multifocale bril voor op straat ook een multifocale léésbril. En een multifocale zonnebril. En voor ik het weet ligt er een bakje met 5 brillen voor mij gereed. En als de werkgever één vergoedt en ik 100 euro terugkrijg van de verzekering kom ik uit op 300 euro voor 5 brillen, nog steeds maar de helft van mijn ene RayBan van de opticien, zegt de verkoper.

Is dit mijn keuze of laat ik me hier regelrecht in kletsen door gewiekste verkopers? Pas als ze zeggen dat ik 5 geweldige brillen uitgezocht heb en dat ik een bijzonder goeie smaak heb, word ik een beetje achterdochtig en vlucht ik maar even naar buiten.

Gezicht of geen gezicht?

Ben naar de Specsavers geweest om brillen te passen. Ik heb zo'n randloze (met titanium) gepast en nog zoeen die ik nu ook heb, maar dan wat lichter. Eerder oranje. In de lijn van mijn haar.

Ik whatsapp de foto's naar deze en gene en ze zijn allemaal voor het oranje montuur. De randloze is te niksig, zeggen ze. De randloze bril kost inclusief varifocale glazen 289 euro, als ik de tweede erbij neem kosten ze samen 406 euro. Dan is er 150 euro van de zorgverzekeraar af. Maar je moet natuurlijk geen twee brillen kopen als je er maar één gaat dragen.

Mijn eigen gevoel - dat het montuur ik nu heb te zwaar, te donker is - wordt bevestigd. Ik denk dat dat  bij die woeste krullenbos klopte, maar bij mijn huidige haar niet meer.

Bobby vindt het allemaal erg wennen en is van mening dat er niets mis met mijn huidige montuur..

Zondagmiddag

Zodra ik die kop zie van Pater Van Kilsdonk weet ik: die moet ik tekenen. En zo innig tevreden als het dan lukt.

Zwager4 herinnert zich hem nog goed en vertelt dat hij een paar keer in een kroeg met de Pater heeft gepraat, vertelt hij. Hij vindt de tekening wel goed, maar heeft er wel moeite mee dat de bril rood is. Dat heb je ook gedaan bij die tekening van je vader!

Het Oude Lezen

Aftersales heet dat geloof ik. Hoe je met de klanten omgaat als ze eenmaal betaald hebben. Vaak zijn ondernemers dan al hun bijna overdreven aandacht en interesse ineens in je kwijt. Toen ik de bril drie weken geleden bestelde waren de glazen in zes zes dagen klaar. Maar sinds de opticien twee weken geleden toegaf dat hij een fout had gemaakt bij het meten en dat ik recht had op nieuwe glazen heb ik niets meer vernomen.

De bril. Ik wil hem al niet meer af, ondanks de meetfouten, want vooral aan de diverse schermen waar ik toch veel tijd doorbreng zijn de problemen verdwenen. De RSI-klachten zijn ook vrijwel verdwenen. Nu alleen het veraf zien en het Oude Lezen (krant en boek) nog beter.

Toch ben ik er nog niet aan gewend om mezelf met bril  (op de foto) te zien. Je zíet het niet eens, zegt Vinnie. Geruststellend en lief bedoeld, ongetwijfeld, maar hoezo? De bril is enorm aanwezig.  Daar is-ie op uitgezocht!  Bij de sessie gisteren bij Het Nieuwe Lezen kijken de mensen die me toch ouden moeten kennen me aan met zo'n blik van vage herkenning, maar er gaat geen belletje rinkelen. 'Zonder groeten lopen ze me voorbij. 'Halllo! Herken je me niet?' vraag ik een peer keer licht wanhopig, 'ik ben het  echt hoor, ik heb alleen een bril.'

Maar eens bellen naar de opticien.

FOUT

'Dag mevrouw Theodora, we wilden eens informeren hoe uw nieuwe bril bevalt!' Wat krijgen we nu? 'Biedt u mij spontaan nazorg?' Ze hadden me zo bezworen dat ik eerst moest wennen, dat ik nog niet had durven bellen. Ik dacht: na een wéék misschien.

De positieve en negatieve bevindingen zijn duidelijk uitgekristalliseerd. Met de onscherptes in de ooghoeken moet ik leren leven, dat begrijp ik. Veel met het hoofd links en rechts draaien. Blij ben ik met het nu weer scherp zien van de disgenoot, van de maaltijd, de tv en de  computer.

Maar verder in de verte kijk ik nu bepaald onscherp en het lezen van krant of boek valt ook niet mede. Daar zie ik maar een heel klein stukje scherp, slechts één kolom in de krant. En ook niet een hele regel ion een boek. Moet ik dus licht hoofdschuddend mijn literatuur tot mij nemen. Terwijl ik graag een hele boekpagina in een oogopslag scherp wil zien. Tenslotte gaat ook het pianospelen tamelijk raar omdat ik mijn hoofd achterover moet kiepen.

De opticien schaamt zich een beetje en wanneer hij alles nog een keer opmeet moet hij toegeven: hij heeft het gewoon FOUT gedaan. Het is niet [+1] in de verte, maar [+ 0,5].  Hij is erg blij dat ik het allemaal zo vriendelijk opneem. Ach zeg, ik meneer, het is allemaal een groot avontuur. U zult het ook niet voor uw plezier doen, want nieuwe glazen, dat kost u neem ik aan geld. Inderdaad. En ik denk bij mijzelf - maar dat zeg ik niet - ik heb weer wat om te bloggen.

Als de opticien mij verzoekt mijn nieuwe bril achter te laten tot volgende week sputter ik tot mijn eigen verbazing: Moet dat? Ik wil niet meer zonder. Dan mag ik de bril mee. Hij zet de nieuwe glazen er volgende week wel in als ik ze kom halen.

Feestbeest

Het is me een week vol feesten. Tot voor kort ging ik gewoon niet meer, maar nu heb ik geen excuus. Socialisen, netwerken! Hani501, die als onze hoffotograaf fungeert, vindt het ook wel fijn dat wij er weer bij zijn, al is dat niet altijd goed voor de gezondheid. Want het wordt gaandeweg vaak vanzelf almaar later en later en flauwer. Met wie ik zo aanminnig op de foto sta, vraagt Hani501. Dit voor de bijschriften. Gelukkig heeft Vinnie haar flyer bewaard.

Ditmaal eindigt de avond in een falafel-tent aan de Prins Hendrikkade. Daarna scheiden onze wegen, want ik moet immers naar Oost, en Vinnie en zij naar Zuid. Blijkbaar heb ik de after party op straat (rechts) gemist. De foto's zijn dus van Hani501.

Mensen met mijn bril

Ik geef nu ook toe: het moest maar eens over zijn met dit verwerkingsproces. Toch wel grappig dat desgevraagd iedereen mijn bril opzet. En hoe dat dan staat bij het ene en het andere gezicht. Ik krijg de foto's niet naast elkaar, dus maar een reeksje onder elkaar. Ik vind dat Corina en Luigi met vlag en wimpel hebben gewonnen.

Vinnie

Just

Luigi

Hani501

Martin

Sander

Corina

En... hoe staat hij míj?

Als iemand aan mijn vraagt: Hoe gaat het met je, dan vertel ik van de bril. Een vrouw-met-bril te zijn dat is toch wel een ommekeer. Vooral het besef bij mijzelf dat ik weer mensen zie, en mijn eten zie, dat ik weer tv kan kijken, en dat ik mijn vriendinnen al die jaren niet gezien zou hebben, is confronterend. Deze en gene vindt het ook niet zo leuk, dat ik ze niet gezien zou hebben. Bobby vraagt wat ik er eigenlijk van vind, dat wij verkering hebben, nu ik hem zie.

Ja, jou staat-ie goed, zeggen ze. En dan: Mag ik hem even op? Ik heb al enige verzoeken ontvangen om een foto op dit blog van mij met bril, maar zelf voel ik meer voor een nieuwe beeldlijn van ándere mensen met mijn nieuwe bril op.

Het is wel fascinerend, de bril. Wat goed gaat is: de televisie, de computer, het eten, de disgenoot. Wat moeilijk gaat is kranten, iPhone en boeken lezen. En in het donker op straat lopen. Bij boekenlezen moet ik mijn kin raar hoog optillen en zie ik niet de hele pagina scherp. Dat is behoorlijk irritant. In het donker op straat of in het park zie ik de dingen mét bril even scherp als zónder, maar mét bril zie ik geen diepte, geen afstand.  Misschien is het wennen. Wie zal het zeggen.

Wie is die vrouw met jow bril op, vraagt deze en gene. Nou, dat is Marg!

Beetje misselijk

Nu ben ik een Vrouw Met Bril. Om 16 uur komt het sms-je: Uw Bril Is Gereed, en dan fiets ik maar naar de Kinkerstraat. Multifocaal kijken, je wordt er wel een beetje misselijk van. Je moet de hele tijd je hoofd bijstellen om het juiste scherp te zien. Als je de trap af loopt moet je je hoofd echt buigen, want als je met de leesbril de trap af kijkt dan stort je naar beneden. Wie is toch die knikkende vrouw? U moet langzaam wennen, zeggen ze bij de opticien geruststellend, maar ik ben niet iemand van langzaam wennen.

Ik fiets bij Hani501 langs om de bril te tonen en dan gaan we spontaan uit eten. Onder het eten zet ik mijn nieuwe bril op en realiseer me dat ik al jaren mijn  tafelgenoten niet scherp gezien heb, en evenmin mijn eten. Hani501 vindt het helemaal niet raar, kijkt er niet van op, de bril past bij mij, zegt ze. Dat dacht ik zelf ook wel, maar toch. Nu moet ze me weer op de foto zetten voor bij de column.

Nu ga ik de proef op de som nemen bij de tv.

Kogel door de kerk

De kogel is door de kerk. En dat komt ook door een overtuigende nieuwe collega, een leuke homo met een zwarte Ray-Ban bril. Hij vertelt dat de monturen bij Teeling Optiek in de Kinkerstraat in de aanbieding zijn. 50% korting. Nu is de Kinkerstraat niet naast de deur meer, zoals vroeger, maar ach.

Gisteren kon ik de tv nauwelijks meer zien. Ik keek dan wel film, maar ik zag eigenlijk vooral bewegende vlekken. 't Is dat ik al zoveel gezien heb in het leven dat je zo'n film nog een beetje kunt volgen. Ik denk wel dat de nieuwe slechte staat van mijn verafblik maakt dat ik de laatste maanden nauwelijks meer tv wil kijken.Er móet een beslissing genomen worden. Want ook als ik iemand te eten heb kan ik die niet goed meer zien. 

De Ray-Ban monturen zijn er trouwens helemaal niet in de aanbieding, maar de kleur die ik graag wilde hebben en die de Javastraat niet op voorraad had is hier wel. Hoeveel brillen ik op opzet, dit blijft de leukste.

Bij deze opticien willen ze mijn ogen alleen maar opmeten als ik een montuur heb uitgezocht, en als ik me dus gecommitteerd heb. Maar ik ben nu al naar zoveel opticiens geweest, laat ik nu dan maar de knoop doorhakken. Hier vragen ze 179 voor het montuur en 200 euro per glas, hier van het merk Zeiss. Subsidiëring door de verzekering  moet ik zelf regelen. Doorgaans is dat 100 à 150 euro per 2 jaar.

De score is hier: [+1] voor verweg en [+3] voor lezen. En volgens deze opticien is het heel persoonlijk en vooral een kwestie van wennen of je ermee op de computer kunt. Eind volgende week is-ie klaar.

08.15 uur - Capelle ad IJssel - Jan Willem is onze steun en toeverlaat. Hij is al om 05 uur uit Enschede vertrokken. Hij heeft ook net een nieuwe multifocale bril à 800 euro en desgevraagd: hij kan er óók mee op de computer lezen.

Pearle Pearle Pearle

Nu ik toch bezig ben, dan ook maar naar de Pearle op de Linnaeusstraat. Zaterdag is wel toptijd, maar gedaan is ook maar weer gedaan. Er werken allemaal jonge allochtone meisjes die erg hun best doen, maar  ook een beetje geïrriteerd raken als je vraag stelt waar ze het antwoord niet op weten. Of als je niet tevreden bent met het antwoord. 

De brillenmaker hier blijkt Lucas Vermeij te heten, met e-ij, dat is leuk. De meisjes roepen hem:  Uw zus is in de winkel. Hij komt even met mij kletsen en zegt dat hij niet verwacht, welke multifocale glazen ik ook neem, dat èn lezen èn de computer èn veraf in één bril kan. Het wordt hoe dan ook een éxtra bril voor de computer, meent hij. De opticien, net als die in de Javastraat een Surinaamse man van tegen de zestig, bevestigt dat. Ja maar ik wil er juist van af dat ik steeds bril-op-bril-af moet.

Daar ben ik steeds al bang voor, maar deze brillenmaker is de eerste die dat bevestigt. Dat waardeer ik zeer Hier kosten de beste multifocale glazen 520 euro per paar. Univé betaalt daar 100 euro van en daarna krijg ik nog 20% korting. Er is ook nog een actie twee-voor-de-prijs-van-één. Het begint me wel weer te duizelen.

Een antwoord op de vraag wat het verschil is tussen Pentax-, Nikon- en Zeiss-glazen, allemaal topmerken zou je als leek zeggen, en waarom die idioot grote prijsverschillen, dat krijg ik van niemand.

Het vervelende híer is dat ik niet twee leuke monturen zie. Een lichtbruine Ray-Ban hebben ze alleen in zonnebrillen, daar kunnen ze mijn multifocale glazen wel in monteren, maar dan geldt twee-voor-een-actie weer niet. Zucht.

Is er misschien een brildragende lezer(es) die meeleeft en/of mij advies kan geven?

Twee voor de prijs van één

Ben toch een beetje geschrokken van de prijs bij de buurtopticien en stap te Emmen bij Specsavers binnen, gelokt door de aanbieding 'Twee voor de prijs van één'. Hun oogmeting levert hetzelfde resultaat op als bij de buurtopticien: leesbril +2,25 , veraf + 0,75 waarbij een van de ogen een cilinder heeft. Of is. Ofzo.

Ik laat me de verschillen tussen de vier soorten glazen voor multifocale brillen nog eens uitleggen. en weet weer waarom ik de duurste op maat gemaakte glazen wil. Daar zie je het meeste scherp. 

Bij deze keten kosten de monturen even veel als bij de zelfstandige opticien om de hoek, maar de glázen zijn slechts een kwart van de prijs. Volgens deze mensen is dat omdat er honderden zo niet duizenden Specsaver-winkels zijn en zij de brillenglazen per miljoenen tegelijk inkopen. Ze hebben mooie educatieve folders en rekenen alles voor. Ja dan kun je uit sympathie wel naar je buurtopticien willen, maar die verschillen zijn te groot. En als je dan ook nog twéé mag voor de prijs van één... 

Het merk Ray-Ban hebben ze niet, maar wel Spijkers & Spijkers. Dat zijn twee zusjes. Tweelingen. De korting van de verzekering (150 euro) meegerekend komt men uit op 309 euro voor twéé brillen. 

Jongste Nichtje skypt dat ze haar bril van de Eyewish heeft. Dus nu nog even voor een laatste check naar het dichtstbijzijnde Eyewish-filiaal in onze eigen Bijenkorf voor een laatste check. Zonder mijzelf onmiddellijk de stijl van een Amsterdamse galeriehoudster aan te willen meten: daar zijn wellicht meer stadse modelletjes dan te Emmen.

Eyewear

Naar de opticien. Jongste Nichtje had zo'n leuke bril op laatst, dat ik dacht, díe wil ik ook wel. Het gebeurt nu zo vaak dat ik bijna niets meer kan zien, dit kan niet zo doorgaan met dat tuiltje leesbrillen, ik moet een echte bril, multifocaal en duur. In de Javastraat zit een Surinaamse opticien. Best een hippe winkel. Bent u nieuw hier, vraag ik. Hij zit er al 26 jaar. 

Mijn ogen zijn een drama. Ik ben de Waarden even vergeten, maar ik heb zowel Waarden voor dichtbij als voor veraf. Glazen zullen tussen de 400 en  600 euro kosten, het montuur ca 150. Ik wil natuurlijk de beste glazen. En dat modelletje van Jongste Nichtje. Dat blijkt de Ray-Ban te zijn, een merk dat bekend is vanwege  de zonnebrillen. Maar Ray-Ban heeft ook een collectie design monturen. 'Een Ray-Ban bril is stoer, sportief en tegelijk ook sophisticated. Het is een van de meeste gewilde merken in de wereld van eyewear.' (Ofwel: 'Wij van WC-Eend adviseren WC-Eend').

Hij heeft de Ray-Ban alleen in het zwart op voorraad, maar dat staat te hard. Liever heb ik bruin gevlamd. Of roze. Maar drie brillen, dat is te hoog gegrepen. Het komt vast wel op 800 euro per stuk. Neem er dan eerst één, zegt hij. O ja, dat kan ook.

Twee weken duurt het, schat hij in. Bel maar als het bruingevlamde model in huis is, zeg ik, dan kom ik langs met Nichtje en Jongste Nichtje.