Het is dat eindelijk de zon weer wat schijnt dat ik wel weer naar de tuin wil. Bij AH was ik al een van de tuinbuurvrouwen tegengekomen die de snoeicursus had gevolgd. Zij had afgelopen dagen de appelboom gesnoeid. Dat moet in januari/februari moeten, vóórdat de appelsappen gaan stromen. Ongetwijfeld heb ik dat vorig jaar ook uitgezocht en geconstateerd, maar het is het soort dingen dat ik vergeet.
Bobby heeft de grote snoeischaar van Colette mee naar huis genomen en scherp geslepen, dus die neem ik even mee om uit te proberen. Zelf werk ik liever met een kleine snoeischaar, maar dan moet ik op de trap of de picknicktafel klimmen en de grond is nogal drassig. De grote snoeischaar is heel zwaar, boven je hoofd werken. Maar na een uur of wat ben ik toch weer tevreden.
Het gas doet het gelukkig ook weer. Ik ben vergeten of ik daar propaan of butaan heb, maar een van beide doet het niet onder het vriespunt. Butaan dus, is niet geschikt voor de wintermaanden. Propaan wordt pas onbruikbaar bij -44 graden. Zoiets is ook aan de hand met batterijen, van de fiets of van de radio. Die van de radio zijn leeggelopen ofzo door de vorst. Het is niet minder dan -3 of -4 graden geweest, maar blijkbaar lopen batterijen dan leeg. Heel leerzaam, een volkstuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten