Gezien op Netflix: de film Släpp Taget (2024) van de Zweedse regisseur Josephine Bornebusch Ze speelt ook de hoofdrol. Släpp Taget betekent zoveel als 'laat gaan'. Het gaat over het rampzalige huwelijk van Stella en Gustav, ouders van twee kinderen; Anna en Manne. Anna is een puber met grote stemmingswisselingen, Manne een lastpost met coeliakie. Het gaat niet erg goed tussen Stella en Gustav, hij is veel afwezig en alles in huis komt op haar neer. Zij moppert altijd. Tegenover zijn cliënten weet Gustav precies wat hij moet zeggen wanneer hun relatie op een dood spoor is beland. Privé gaat dat een stuk minder gemakkelijk. Ondertussen heeft hij het aangelegd met een vrouwelijke collega. Na de zoveelste ruzie aan de eettafel komt het hoge woord eruit: Gustav wil scheiden. Zij wil nog één goede week met het hele gezin en dan mag hij gaan. Anna wil meedoen aan een wedstrijd paaldansen, iets wat beide ouders helemaal niet zien zitten.
Ik heb heel lovende kritieken gezien alsook afbrekende, dat het allemaal clichés zonder diepgang waren. Ik heb geboeid gekeken, hoe verstikkend mis het kan gaan in een relatie en in een gezin, en hoe dat toch weer ten goede om kan slaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten