We hebben het weer achter de rug. Het was een bijzondere presentatie. De happening was de heropening van de Japanse Tuin met de nieuwe gebouwtjes. Eerst kwam de wethouder wat kwebbelen en de Opening plegen, en toen mocht ik mijn lofprijzing doen aan de vrijwilligers en ambtenaren die samen verantwoordelijk zijn voor dit prachtige park. We deden de toespraken vanaf de pagode. De afstand tot het gehoor was wel erg groot, dus op de foto ben ik nauwelijks te zien. De afstand was te groot. Daar was niet goed over nagedacht. Maar het was geloof ik wel te verstaan.
Daarna waren er allerlei Aziatische workshops en konden de mensen hun boek halen/kopen bij ons tafeltje. En dat deden ze. Zo leuk! Zo trots. 'Nu kan ik eindelijk aan mijn omgeving laten zien wat ik doe', zei de ecologe. De ambtenaar die over de grotere grond- en waterwerken gaat wilde graag drie exemplaren: een voor zichzelf, een voor zijn ouders en een voor zijn schoonouders. Ze glommen allemaal van de waardering en de zichtbaarheid.
Ter plekke is mijn grootste vreugde de aanwezigheid van een schare trouwe familie en vrienden en vriendinnen. Al heb ik nauwelijks gelegenheid om met ze te spreken. Maar na afloop herinner ik me ook de vreugde van de vrijwilligers en ambtenaren die al jaren hun ziel en zaligheid in dit park leggen. Het is héél bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten