
zaterdag 1 november 2014
Whiskey club

It is what it is en dat is bijzonder genoeglijk. De eerste keren dat ik erbij was dacht ik: wat een rare snuiters, maar ik vind het elke keer leuker. Zelf zei ik aan het eind: kunnen we dit niet váker doen, Whiskey Club?
Dat is mooi: clubjes.
Ik ken dat zelf eigenlijk niet. Een keer heb ik een reünie gedaan van mijn tijd bij vrouwenboekhandel Xantippe, waar ik in mijn jaren 80 werkte. Het waren aardige mensen daar, maar ze was zo unverfroren lesbisch-feministisch-separatistisch van ideologie. Dat deelde ik niet.
Ik ben meer van de verjaardagsfeestjes, dat je elk jaar een avond doorbrengt met iemands vriendinnen en familie. Helaas vieren mijn vriendinnen hun verjaardagen mij niet vaak genoeg.
Ik ben met Bus 74 naar Jutphaas, die van Zeist naar Vianen heen en weer blijkt te rijden. De laatste bus terug stopt om 01 uur op het Neude, alwaar het de hoogste tijd is voor een hele grote patat. En zo zwalk ik een beetje aangeschoten door de nacht naar huis. Net als vroeger. Het is niet verstandig en niet gezond, maar wel lekker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten