Gezien: de documentaire 'Ik leef mijn eigen leven' over de Turks-Nederlandse schrijfster Lale Gül. En daarna ben ik in een boek van haar gaan lezen. Ik heb door de jaren heen wel veel over haar en interviews met haar gelezen, maar de manier waarop de zich kleedt, en vooral de krankzinnig vele make up en lipfillers, ik had niet het idee dat ik hoefde te lezen wat ze schreef. Maar ja, dat wulpse uiterlijk is natuurlijk een reactie op dat zwartgesluierde leven waarin moslimvrouwen hun identiteit en schoonheid wordt afgepakt. Volgens de documentaire woont ze een groot deel van het jaar in een toeristen appartement in een mediterraan land (het zag er uit als Griekenland) waar niemand haar kent en waar ze zich vrij kan bewegen en in badpak op het strand liggen.
Ze is een zeer uitgesproken belezen persoon. Ze studeerde Nederlands aan de VU en volgde er cursussen creatief schrijven o.a bij Arnon Grünberg en Kees 't Hart. Die studie heeft ze niet afgemaakt, omdat ze het te druk kreeg met schrijven, lezingen, columns (eerst voor het Parool, nu voor de Telegraaf). Ze had zich aangeboden bij de NRC en de Volkskrant, maar die wilden haar niet. Ze wordt door haar anti-islam-standpunten natuurlijk zo ingelijfd door de rechtse kant van Nederland.
Ze groeide op in de Kolenkit-buurt in Bos & Lommer, Amsterdam. Een heel straf-islamitische gemeenschap. Nou ja dat is allemaal bekend. Op de universiteit deed ze haar sluier af en ging ze schrijven over dat beklemmende milieu. Haar manuscript stuurde ze naar Mai Spijkers van uitgeverij Prometheus, en dat werd een hit. Maar haar thuis en de Islamitische wereld nam haar dat niet in dank af en ze wordt nu enorm beveiligd. Femke Halsema beschermt haar ook is een soort tante voor haar. Ze zit in een grote appgroep van mensen die hun ouders en familie ook niet meer zien, niet alleen ex-moslims maar ook homo's. Het roept herinneringen op aan mijn twintiger jaren, toen ik wegens mijn relatie met een vrouw en mijn afkeer van hun religie mijn ouders ook niet zag.
Het is een indrukwekkende documentaire over zo'n jonge vrouw, over hoe zij moet leven. Zij kan niet gewoon de straat op. Ook als ze al eens een date heeft moeten er beveiligers mee. Ik schrik ervan dat ik tot nu toe door dat opgepimpte übervrouwelijke uiterlijk ongeïnteresseerd was. Dat had/heb ik ook met de Turks-Nederlandse presentatrice Fidan Ekiz. En de VVD-leider Dilan Yesilgöz. Pratende barbiepoppen noemt Bobby ze. Dat zou ik nou niet zeggen, maar hun stijl stoot me wel af. Het is hún manier van vrijheid beleven, zie ik nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten