Het is weer een avond om nooit te vergeten. Ik houd zo van die concerten in den vreemde omdat je zoveel authentieke vreemdelingen in hun eigen doen aantreft. En omdat er vaak allerhande knulligs gebeurt.
Dit begint al gauw een half uur te laat. Er is een programmaboekje in het Grieks, maar we krijgen vooraf een hele lezing, in het Grieks en herhaald in het Engels. Dan komt er een amateurkoor uit Karlovassi, dat niet op het podium past. O er is zoveel te zien en te beleven.
Daarna komt het hoofdprogramma, met een Turkse saz-speler Cihan Turkoglou, een Griekse ud-speelster Victoria Taskou en een Griekse percussionist Solis Barkis. Het is echt heel erg mooi, en steeds mooier. Als ik thuis ben ga ik er meer informatie over zoeken. Ze krijgen eindeloos applaus en weten niet van ophouden. 'Straks wil dat koor óók weer toegiften', zegt Bobby angstig. We hebben inmiddels enorme zin in mixed grill.
En al die Grieken. Wat weet ik van Grieken? Maar nooit zag zoveel typische Grieken bij elkaar. Puur genieten.
- Iets over Victoria Taskou
- Iets over Victoria Taskou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten