Per ongeluk gaan we vandaag wel twee keer naar de kerk. Eerst om 10.30 uur naar de H. Mis in de St. Augustinuskerk en dan om 14 uur naar een optreden van vrouwenkoor Furore in de St. Willebrorduskerk. Ik vind het ook nog eens heerlijk en wil nog wel een keer. Maar overdrijven is ook een vak.
Het koor brengt naar eigen zeggen een programma van verstilde en ‘lichte’, bijna meditatieve koormuziek. Van André Caplet zingt het de ‘Messe a trois Voix’ (1920). Caplet was een vriend en bewonderaar van Claude Debussy. De componist wenste dat deze mis voor vrouwenkoor uitgevoerd zou worden in de maand mei , als de natuur op zijn mooist is en de kerk vol zonneschijn. Dat laatste aspekt ontbrak, maar het is prachtig, ook zónder zonlicht door de kerkramen.
Een van de koorleden is een vriendin van Bobby. Ze vertelt dat twee van de drie sopranen ziek zijn, heel verkouden. Beiden zijn ze toch gekomen. Een van hen hoest almaar door het concert heen. Uche uche uche. Uche uche uche. Uche uche uche. Ze zit recht achter mij. Heel zielig, maar ook tamelijk erg. Neem dan dropjes mee! Of loop even naar buiten!
Aan het eind van het optreden, dat voor de verandering eens veel te kort duurt, zegt de dirigente ze dat ze nieuwe koorleden zoeken. Maar het is wel een Utrechts koor.
Wie schetst mijn verbazing als er twee uur na het optreden al een filmpje van het optreden op YouTube staat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten