
Het samen lopen over een lanyrint met andere mensen is heel anders dan in je eentje. Het blijkt een mooie metafoor voor hoe je in het leven en tegenover andere mensen staat. Je moet heel langzaam lopen, waardoor je niet gelijk evenwichtig bent, je wankelt eerst een poosje. Dan merk je: de een loopt sneller dan de ander. Daar moet je je mee verhouden. Je kunt je laten tegenhouden door degene voor je, of je stapt even over en gaat je eigen weg. Het is een bijzondere ervaring, steeds rustiger word ik ervan. De yogadocente vertrouwt mij achteraf toe dat ze in een diep-mediatieve toestand terecht was gekomen.
Dat heb ik dan weer niet. Ik kijk best veel uit mijn ooghoeken naar de andere deelnemers, het is een bijzonder samenraapsel van types, krijg met een aantal van hen oogcontact, lachjes. Anneke, die meegekomen is, doet en ervaart het allemaal heel anders. Het zegt allemaal veel over ons.
Dat heb ik dan weer niet. Ik kijk best veel uit mijn ooghoeken naar de andere deelnemers, het is een bijzonder samenraapsel van types, krijg met een aantal van hen oogcontact, lachjes. Anneke, die meegekomen is, doet en ervaart het allemaal heel anders. Het zegt allemaal veel over ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten