
Tijdens de wandeling en bij het biertje hebben we het veel over social media. K. en Fr. zijn beide zzp-er (coach, psycholoog) en ook zij móeten wat met social media. Maar ze willen het niet. Elke vezel in ze wil dit niet. Het is moeilijk, begrijp ik, bloggen, twitteren, facebooken. Ze willen er hun kostbare tijd niet aan besteden. Ze willen geen 'virtueel contact' met vreemde mensen.
Je kunt beter je verzet opgeven, zeg ik, het is de nieuwe tijd. Je moet het plezíer leren zien. Het is ook léuk! Er blijken allerhande mensen te zijn die cursussen aanbieden in social media, voor 8000 euro, hoor ik. Er is blijkbaar grote wanhoop en dus een markt voor. Wanhopige zzp-ers. Ik wil je wel helpen, zeg ik, maar niet als je het niet leuk vindt. Zou dat ze over de streep trekken?
Met mensen die het niet willen is social media geen leuk onderwerp. Het voelt wezensvreemd. Het lijkt alsof ik in die enge nieuwe snelle wereld hoor en en zij van de oude wereld zijn. Mijn enthousiasmerende ervaringen komen niet erg over. Bij het afscheid voor de deur nemen we ons voor: We praten we nooit meer over social media.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten