Gelezen: 'Als je honderd wordt kun je net zo goed gelukkig zijn' door de 87-jarige ZuidKoreaanse psychiater Rhee Kun Hoo, een bestseller in 16 landen. Ik weet niet meer waar en wanneer ik erover gelezen heb, maar het moet me aangesproken hebben, in elk geval de titel, want ik heb het gereserveerd in de bibliotheek.
Het is fijn om te lezen. Hij is zijn leven lang een hardwerkende psychiater geweest die iets als ggz op poten heeft gezet in Zuid-Korea. Het is een land met een grote oorlog achter de rug is in de jaren vijftig, waar deze man ook nog in mee gevochten heeft en later heeft hij nog in de gevangenis gezeten. Koreanen moeten keihard werken en carrière maken. Het is allemaal nog wat extremer dan hier.
En dan het pensioen. Je telt niet meer mee. Je vroegere functies en titels doen er niet meer toe. De mensen luisteren niet meer naar je. Je krijgt lichamelijke kwalen. Naarmate je ouder wordt gaan meer familieleden en vrienden dood. Dat is het universum waar je in leeft. (Hij is wel 20 jaar ouder dan ik). Hij schrijft er op een heerlijk milde manier over. Zorg dat je plezier hebt. Daarbij benadrukt hij dat hij niet altijd maar door plezier heeft, maar dat zijn streven is plezier te hebben. Zorg dat je geniet. Zorg voor een sociale omgeving. Zorg dat je de mensen blijft die je mist. Ga wat plezierigs met ze doen. Als je wrok voelt jegens mensen, probeer ze te vergeven, want je hebt er vooral zelf last van. Vergeef ook jezelf. Mild en kalm leven. Het is een mooi boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten