Uit het kerstdak

In Trouw een verhaal over de aantrekkingskracht van (Duitse) kerstmarkten. De (vrouwelijke) dominee van de Gedächtniskirche in Berlijn reflecteert over het grote verschil tussen het kerkbezoek aan haar kerk en dat aan de kerstmarkt. Bij haar zitten op normale zondagen nog honderd mensen in de kerk, maar in de andere kerken in de stad slechts enkele tientallen. Alleen op Heiligabend zitten alle kerken bomvol. Elke werkdag moet zij zich een weg banen door die drukke kerstmarkt naar haar lege kerk toe. De geurende warmte van de kerstmarkt wint het volgens haar duidelijk van de gebruiken en omgangsvormen in de protestantse kerk, is haar conclusie. De mensen willen liefde, warmte en gezelligheid. En het is heel Duits. Buitenlanders die je niet op de Kerstmarkt.

Ik heb me altijd verre gehouden van kerk, kerstbomen en kerstmarkten, maar tegenwoordig probeer ik ietwat mee te bewegen, gestimuleerd door Zus4 in MeckPom en de Bayerische Freundin. 'Ik ken al die kerstliedjes niet, fluisterde ik zaterdag tegen de Bayerische Freundin bij het Pop-up Choir. Ik stond er wat stijfjes te midden van al die mensen die stralend uit hun kerstdak gingen. Met kerstmutsen op en lichtsnoeren om hun nek.

Toch groei ik geloof ik langzaam in de seculiere kerst. Het kerstmarktje in Kleef met de beker warme Glühwein was best leuk zo voor een kwartiertje. Ik heb de Glühweinbekers (rood met een gouden engeltje erop) aan de Bayerische Freundin cadeau gedaan en ze was er héél blij mee. Nu kan ik kersteten uitkiezen en maken, waaronder een voorgerecht voor tien op Tweede Kerstdag. Kerst. Je doet wat je kan.