Die twee uitstapjes op zaterdag met veel sociaal verkeer waren duidelijk net teveel van het goede. Vandaag is het dus verstand op nul, blik op oneindig. Eindeloos door kranten en boeken bladeren zonder al te veel op te nemen.
Voor de frisse neus doen we de witte paaltjeswandeling op Landgoed Beerschoten ten oosten van De Bilt. Lekker fris. Er hangt al een héél klein beetje lente in de lucht. Sommige bomen hebben al knoppen.
Er is veel te beleven aan de wonderljkste bomen die er met vele knobbels en bobbels een beetje uitzien als sci-fi-bomen, fantasy-bomen, plantaardige wezens die zo tot leven kunnen komen. Marten Toonder bomen. Maar telkens als ik een foto van zo'n wonderboom wil maken valt mijn iPhone uit.
Er wordt verder hard gewerkt op het landgoed. Een beukenlaan was grotendeels vermolmd, is van de week omgezaagd, en wordt komende week herplant. Er valt bijzonder veel aan kleuren, geuren en vormen te beleven, aan het omgezaagde hout. Zou ik nog boswachter kunnen worden? Wat moet een boswachter eigenlijk kunnen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten