In mijn kapelletje lees ik een tekst uit de Tao Te Ching. Over de noodzaak eerst leegte en eenzaamheid te zoeken, die uiteindelijk ruimte geeft. Voor meer liefde dan daarvoor. Voor meer creativiteit. Ik zit er dus maar wat te zitten.
En verdomd. It works. De chaos in het hoofd lost op en eindelijk komt er weer een nieuwe Japanse schone. Dat is een tijd geleden. Ik heb het idee dat ze gedroogde/gerookte scholletjes zit te eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten