zaterdag 9 maart 2013

Buurtsuper

Ik haal mijn zaterdagkrant en mijn weekendbrood altijd bij de buurtsuper aan de Niasstraat. Daar zit de raarste rommeligste buurtsuper ooit, een voormalige Spar, gerund door een Hindoestaanse Surinamer. Hij is heel sociaal. Altijd een kletspraatje. 

Tot voor kort woonden daar aan de Niasstraat / Makassarplein veel arme mensen, en ook allerhande schorriemorrie, alcoholisten en andere aan lager wal geraakte types. Zij zijn de belangrijkste klandizie, ze kopen er kleine beetjes en vooral bier. Er zijn ook mannen die hij zijn gereedschap leent. De eigenaar is ontzettend aardig, en alleen al daarom zou je er elke dag naar toe willen, maar zijn assortiment is niet wat je van een super zou willen. De groente is vaak niet vers, hij heeft alleen maar halve liters karnemelk, en de meeste artikelen zijn twee keer zo duur als bij AH, om maar wat bezwaren te noemen. 

De Niasstraat ligt binnenin in een lelijk stratengebied, een beetje een achterbuurt. Verwaarloosde jaren dertig Amsterdamse School gecombineerd met jaren zeventig nieuwbouw. Kraak noch smaak. 

Het Stadsdeel is het gebied aan het renoveren. De jarentwintigdertigbouw wordt in oude glorie hersteld en er komen vrijesector-huur- en koopwoningen in. Binnenkort moet de buurtsuper weg. De eigenaar verhuist naar het woonzorgcentrum Flevohuis dat ook al jaren verbouwd wordt, waar hij een veel kleiner winkeltje krijgt. Maar dan krijgt hij heel andere klandizie: allerhande bejaarden achter rollators. Op zich vind ik het wel fijn, dat de Flevosuper terugkomt, want dat is voor mij op loopafstand.

Ondertussen laat hij nu zijn huidige winkel leeg lopen. Er liggen steeds minder producten en daardoor wordt het steeds onaantrekkelijker. Toch ga ik er elke zaterdag heen voor de krant en het brood.

'Wat is de winkel leeg', laat ik me vandaag ontvallen. Opeens barst-ie los, dat er niemand meer komt sinds het plein gerenoveerd wordt, al zijn klanten zijn weg, dat iedereen die er nog komt alleen maar zegt: 'Wat is de winkel leeg'. De mensen kopen door de crisis niets meer, ze willen wel willen dat hij groente heeft maar kopen het niet zodat het aan het eind van de week weggegooid kan worden. Niemand zegt: 'Wat goed dat u de winkel open houdt en dat u nog zoveel keus hebt.' Ik schrik ervan. Ja, de buurtsuper is ook een mens.

Als je 'buurtsuper Niasstraat' googelt krijg je drie plaatjes. Ze vertellen een boel.

Geen opmerkingen: