Bobby moet almaar werken, dus onze traditie van de kerstdinertjes loopt dit jaar een beetje in het honderd. Vanavond heeft hij een kerst-muziekavond op de zaak. Dat wordt een latertje. Ik wil er wel naar toe, maar niet alleen. Ik vraag wat rond, maar iedereen heeft al wat. De aanhouder wint, en zo komt uiteindelijk de kunstenares uit de buurt bij wie ik wel eens muziekavondjes bijwoon bij mij op kerstetentje. Heel leuk onverwacht en gezellig. En dan samen naar de stad naar het concert.
Vooraf ben ik bij De Wijze Kater omdat ik wat edelsteen behoef. Ze verkopen er ook talismannen met dierensymbolen en zonder er diep over na te denken koop ik deze voor mijn gast. 'Huh? Paard?' zegt ze. Ze was zeker geen paardenmeisje. Dat moet ik maar eens uitleggen.
Het paard koos ik, zeg ik, omdat ik het
associeerde met haar november-aflevering van haar Poskunst. Kunst over de post. Een blonde vrouw te
paard die ze vleugels wilde geven. Bij de verkooptekst van de talismannen stond: ‘het
symbool paard staat voor vriendschap en uithoudingsvermogen.’ Het
paard als metgezel, samen met wie een mens verder komt dan alleen. Van wie
je nieuwe dingen leert. Metgezel vindt ze mooi. Dat we een beetje metgezellen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten