Valt er zomaar einde middag een mailtje in mijn Inbox van de secretaris van de tuinenvereniging. De laatste keer dat er contact over was was eind september.
'Hoi Lucie', schrijft ze joviaal, 'Hoe is het bij jullie? Hebben jullie nog steeds zin in tuin 160? Ondertussen
is de huurster van de tuin voornamelijk in Groningen. Er zijn nog
enkele zaken ter overname, een kachel en een koelkast, hiervoor vraagt
ze € 200. De rest van de spullen een bank, kastjes ed. wil ze dan gratis
achterlaten. Wil je me laten weten of je akkoord bent met de prijs van €
200 en dat de spullen dan achterblijven? Als dat inderdaad zo is kun je de sleutels aanstaande woensdag- of zaterdagochtend ophalen tussen 10 en 12 uur. Hoor graag van je. Hartelijke groet.’
Huh?
Huh?
'Wat een verrassing!' schrijf ik terug. 'Eind september heb je me gemeld dat de taxatie nog moest plaatsvinden, maar daar heb ik geen uitslag over gehad. Je schreef toen ook dat ik een uitnodiging voor een informatiemiddag zou krijgen, maar die heb ik niet gehad. Na onze ontmoeting eind september ben ik twee keer om de tuin in kwestie heen gelopen, en op grond daarvan heb ik je gemeld dat ik geïnteresseerd ben, maar ik zou het huisje en de tuin toch graag gedetailleerd willen bekijken voor ik ja zeg. Ik weet ook niet om wat voor spullen het gaat die ze willen achterlaten. Een keukentje is en iets van elektriciteit en water? Ik neem het aan als er een koelkast is en een kachel is. Kan ik de vorige eigenaren ontmoeten voor enige overdracht?'
To be continued, schat ik in.
Wat hieraan vooraf ging:
Klik op de tag 'Moestuinieren'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten