Ik zie dat het nieuwe paspoort een hele verhaallijn op mijn blog is. Zo lang blog ik al. Diverse nieuwe paspoorten lang. En rijbewijzen. De bezoeken aan de stadskantoren des levens.
Twee weken geleden kon ik het nieuwe paspoort aanvragen. Online moet je een afspraak maken en daarna kreeg ik dagelijks mailtjes om mij aan die afspraak te herinneren.
Het is nooit iets gewoons. Nu had ik er weer stress over omdat je je fiets nergens kwijt kunt in de buurt van het station en het enorme Stadskantoor Utrecht staat aan de Jaarbeurskant van het station. Ik wil altijd graag uitwijden over de gruwel van Hoog Catharijne, het Centraal Station, de bushaltes aldaar, en het Stadskantoor. Ik heb het gebied zelf nu wel zo'n beetje in de vingers, maar aan mensen van buiten is het niet uit te leggen. En mensen van Utrecht gruwen er ook van. Zo heeft Utrecht CS de grootste fietsenstalling van de wereld. Daar kun je wel trots op zijn, maar er is nooit plek, want vol. Maar je mag niet je fiets ergens buiten zetten, dan loop je de kans dat-ie door Handhaving verwijderd wordt. Je kan maar beter met de bus gaan. Maat omdat er vaak bussen uitvallen wegens personeelstekort kun je er niet op rékenen. Op zich is het allemaal niet heel erg, maar je kan er niet zo van op aan. Dus dan neem je maar nog een kwartiertje extra voor de zekerheid.
Dan hebben we het Stadskantoor. Dat is intimiderend groot en hoog en alles gaat digitaal. Je komst aanmelden gaat met een QR-code die in de mail stond. Dan krijg je - als alles meezit - een bonnetje met een viercijferig nummer. Als het niet werkt is er niet iemand aan wie iets kan vragen. Het aanmelden blijkt gelukkig ook gewoon met je geboortedatum te kunnen.
De burgerzaken-loketten zijn op de eerste en tweede etage. Heel veel loketten, tientallen, maar niet logisch van volgorde en opzet. Je moet zo gaan zitten dat je goed zicht hebt op een scherm waar die nummers totaal at random op verschijnen. Dat gaat soms heel snel. Je moet echt alert zijn.
Toen ik twee weken geleden het paspoort aanvroeg kreeg ik een jongeman die me geen een keer aangekeken heeft. Nu haal ik het paspoort op, ik ben te vroeg en sneller aan de beurt dan verwacht. Gelukkig dat ik me die mogelijkheid realiseerde en niet de historische panelen in de centrale hal ging lezen, want dan had ik mijn afspraak gemist. Het paspoort komt via buizenpost naar het loket. Met de foto van de fietsenmaker uit Heerde. In mijn blog lees ik dat ik tien jaar geleden geen bril op mocht op de pasfoto. Nu mag dat weer wel.
De belevenissen op het stadhuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten