Je ziet al dagen jihadistische 'vrijheidsstrijders' met een noodgang oprukken in Syrië. Gisteravond zeiden we nog voor het naar bed gaan: 'Maar Damascus zullen ze toch niet zomaar kunnen innemen', en bij het wakker worden is het al gebeurd. Die beelden van die wild in het rond schietende fundamentalisten geven toch geen verwachting van bevrijding. Dat hier vrolijk geklede vrouwen staan te juichen bij de 'bevrijders' kun je je nauwelijks voorstellen. Nou ja, wel weer als ze familieleden in de gevangenissen hadden.
Geeft dit minister Faber argumenten om de Syriërs terug te sturen? Ik las al ergens de term Taliban-light.
Bobby's nichtje werkt alweer een jaar in Damascus voor het Zweedse Rode Kruis, daarvoor zat ze bij Odessa in Oekraïne, maar momenteel zit ze geloof ik al een week preventief in Amman in Jordanië.
In Utrecht vieren duizenden Syriërs feest op het Domplein, en luid toeterend in auto's in het centrum, maar dat heb ik hier bij ons op Zuilen natuurlijk weer allemaal gemist. En, zo zien we op het nieuws, dat feesten doen ze ook in Zwolle en in Nijmegen, in Stockholm en in Berlijn. Wir schaffen das, zei Frau Merkel in 2015.
https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/3825892/domplein-stroomt-leeg-na-groot-feest-van-syriers-chaotisch-maar-gemoedelijk #rtvutrecht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten