Morgen ga ik meedoen in het clubje Zen-Zien-Tekenen. De afspraak is om 13u in de bibliotheek in Amersfoort. K. met wie ik mee zou kan zelf niet. Na het gedoe vorige week met de juf, die vond dat ik eigenlijk meer cursus zou moeten doen dan die ene ochtend introductie die ik zeven jaar geleden gedaan heb. gaat dit keer zelf ook mee. Natuurlijk krijg ik meteen een aardige shot faalangst, terwijl het bij deze manier van tekenen helemaal niet om het product gaat maar om de aandacht. Ik lees haar boek nog eens en bekijk wat filmpjes op YouTube, en ben het nu helemaal met haar eens dat ik het best echt een cursus bij haar kan volgen.
Na de Buurt Taxi-dienst ga ik in mijn kapelletje zen-tekenen. Ik kies wat eenvoudige objecten uit de kast, ga daar een tijd intensief naar kijken en begin ze dan op kleine tekenvelletjes te tekenen, zonder dus naar het papier te kijken. Een gebrandschilderd Maria-portret, twee keer een kaarsenhoudertje dat ik zelf ooit van speksteen heb gemaakt. Je hand moet doen wat je ogen zien. En je ogen zijn op het ding gericht. Het lijkt helemaal niet en het wordt ook niet mooi, maar er gebeurt wel wat.
Je werkt met alleen een potloodje. Maar het bloed kruipt waar het niet kan gaan en voor ik het weet zit ik alles weer in te kleuren. ‘Fout’, denk ik steeds.
Maar eigenlijk vind ik het best leuk en lief wat ik op deze wijze maak. Bidprentjes. Beetje knullig, maar liefdevol. Beetje Cobra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten