Buurman Jeroen heeft een half jaar geleden subsidie aangevraagd bij het Initiatievenfonds om iets te doen met het hout van de iepen doe hier sinds wij hier wonen de een na de ander gekapt worden wegens de iepziekte. Onder de grond via de wortels steken de iepen elkaar aan. We gingen hier wonen mede vanwege het plantsoen en de machtige iepen, maar van de acht zijn er nu nog maar twee over.
Buurman Jeroen is erg van duurzaamheid en hergebruik, dus hij bedacht dat we wel bankjes voor het plantsoen konden maken van dat iepenhout. En ook een nieuw wat duurzamer biebje. En een picknickban van dat iepenhout. Met een aantal buurmannen hebben ze weekendenlang gezaagd, geschaafd en geolied en nu zijn de bankjes klaar. De picknickbank ook. Die staat nu op ons gezamenlijke parkeerterrein achter. Vanavond verschijnt er een oproepje op de straat-app, of we de picknicktafel even zullen inwijden.
De discussies op mijn Facebookpagina van het plantsoen vormen een mooi onderwerp van gesprek. Iedereen volgt het gespitst. Want om de iepenbankjes zijn ze nu ook boos, daar aan de overkant.
Je probeert je voor te stellen wat de achtergrond van die woede is. Op de plek waar wij nu wonen stond jaren geleden een aantal treurige flats met probleemmensen. De politie patrouilleerde hier veel, zeg maar. Die flats zijn jaren geleden afgebroken, en de oude bewoners gedwongen vertrokken. Er moesten koopwoningen komen om de wijk te divercificeren. Toen de crisis kwam heeft het terrein echter jaren braak gelegen. Drie jaar geleden begon de bouw. Twee kaar geleden trokken wij erin. Toen begon ook de iepziekte en dientengevolge de iepenkap. Mensen vinden bomen die verdwijnen heel erg. Ik vrees dat sommige mensen zich van van alles de dupe voelen, en dat de goedgemutstheid en ondernemingszin van 'ons' nieuwe wijkbewoners onverdraaglijk is. Zoiets. Ik vind het best erg.
Nog een detail: de gemeente heeft toegezegd er nieuwe bomen terug te zetten, maar dat gaat nogal traag. Er staan inmiddels drie nieuwe miniboompjes, maar dat zijn nu net weer essen. Nu is een jaar geleden in de Benelux de essenziekte losgebarsten - een fatale schimmelziekte - en in Utrecht is 70% van de bomen een es. Er staan hier 20.000 essen.
Het ouwehoeren relativeert het wel een beetje. Wij de 'welgestelden' die voorgetrokken zouden worden door de gemeente ren koste van hunnie aan de overkant in de sociale woningen. Een heel complot wordt er bedacht. Door een paar mopperaars, maar die zetten wel de toon en trekken anderen mee. Het is zo bizar dat we er op onze parkeerplaats maar om lachen. Maar ja, het feit alleen als dat wij een afgesloten parkeerplaats hebben mét gezellig pleintje...
De buurmannen gaan allemaal nep-wijkberichten bedenken die ze aan de overkant door de bus gaan gooien. Op 1 april. De een nog erger dan de andere. En dat we oorlogje gaan spelen tussen hullie van de overkant en ons. Met houten zwaardjes. Het lucht wel op, moet ik zeggen, die flauwe grappen. En ik ga mij maar eens informeren over het blokkeren van sommige personen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten