De moestuinbakken

Vanochtend om 07 uur zijn de moestuinbakken afgeleverd. Vandaag zijn ze geplaatst en gevold met schone aarde en vanavond hebben we ze onder de deelnemende buren verdeeld. Zaterdag gaan we zaaien en planten. Ik vind het erg opwindend allemaal. 

Buurman Jeroen heeft van beukenhout bordjes gezaagd, waar iedereens naam op moet komen. Die bordjes worden binnenkort op de kisten geschroefd. Ik op mijn beurt had gele stekertjes gekocht, en die heb ik gebruikt voor de eerste onderhandelingsronde. Elke bak gaf ik een geel kaartje met een naam, en dan mochten ze ruilen.  

Twee kindertjes - Brecht en Ysbrand - hoorden dat er 1 bak over was en riepen: 'Mogen wij die? Mogen wij die?' Dat had Liam ook al geroepen, maar zijn moeder zei nee.  Die zei: eerst maar eens één. De kinderen vinden het pas officieel als hun namen ook op zo'n geel stekertje stonden. Dus ik dat geregeld. Iedereen die meedoen vindt het heel erg leuk.

Er fietsen mensen langs die stoppen en vragen 'Wat is dit?' Een vrouw reageert: 'Wat leuk! Nu weet ik echt dat ik Zuilen blijf wonen.'

Ondertussen is er aan de andere kant van het plantsoen gemor ontstaan. Daar vinden ze dat de gemeente de oren alleen naar de nieuwe welgestelde bewoners laat hangen. Wij dus. En hen laat stikken. Ik wil me niet gaan lopen verdedigen. Er is gewoon een alomvattend plan waarvoor iedereen uitgenodigd is mee te doen, en dit is pas fase 1. 

Nu heb ik de projectleider gevraagd een mededeling over de fasering van de werkzaamheden te doen. Dat ongenoegen haalt toch een beetje van de vrolijkheid af.