Roze

Ik was gisteren in het Stedelijk en daar waren meerdere prachtige tentoonstellingen. Te veel van het goede. Ik had maar een uur. Ik was er in de ochtend, tegen elven, en gelukkig was het niet druk. Bij het Van Gogh Museum stonden wel lange rijen voor de ingang, maar bij het Stedelijk niet.

Een van de exposities in het Stedelijk is gewijd aan fotografe Rineke Dijkstra. Het is een tribute aan haar vanwege een grote prijs die ze krijgt. In oktober wordt ze onderscheiden met de Hasselblad Award, wereldwijd de meest prestigieuze prijs op het gebied van fotografie.

Eerder blogde ik al eens  over haar video-installatie waarbij een klas geunifomeerde Engelse schoolkinderen kijkt naar een schilderij van Picasso van een huilende vrouw en met elkaar onderzoekt  wat er met die vrouw aan de hand kan zijn. Dat was vorig jaar in Museum De Fundatie in Zwolle. Die hangt er ook weer. Práchtig is het weer. 

Jongeren in het gareel krijgen. Dat is heel erg Dijkstra's thema. Die jongeren willen zelf ook heel erg in het gareel. Nu is er ook een video over een meisje dat balletles krijgt. Roze roze roze. Een stralende glimlach. Ze heet Marianna en ze oefent voor haar auditie aan de Vaganova-academie van het Russisch Ballet in Sint-Petersburg. De coach op de achtergrond is heel kritisch en houdt geen moment haar mond. Het is negentien minuten afzien, ook voor de kijker. Marianna blijft dapper glimlachen, we duimen dat het goed komt. O wat indrukwekkend. Er is helaas geen filmpje van te vinden op internet.