Nu blijkt dat K. ook een paar keer zo'n cursus gevolgd heeft bij diezelfde juf en nu tekent ze eens per maand met een aantal oud-cursisten op plekjes in de stad. In de traditie van Zen Zien Tekenen. Informeel clubje. Mag ik misschien meedoen, vraag ik bedeesd. Want het lijkt me echt iets voor mij. Ze vinden het best.
Twee weken geleden kom ik de juf tegen in de Woudkapel. Ik vertel enthousiast dat ik in haar groepje oud-cursisten ga en hoe leuk ik dat vind. Een paar dagen later krijg ik een mailtje van haar met hoho-dat-gaat-zomaar-niet en zou-je-niet-eerst-nog-eens-nog-een-cursus-volgen? Ik een beetje geïrriteerd. Nou dan niet. Maar vandaag hebben we gebeld en is het goed.
Zen Zien tekenen is heel anders dan wat ik doe. Het is luchtig en lossig, warrig, je kleurt niet, je tekent alleen met een vulpotlood. Je kijkt intensief naar het object en de contouren, nadrukkelijk niet naar het papier. Hoe zou zo'n straatlantaarn eruit komen te zien op de Zen Zien-manier? We gaan het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten