Het is alweer twee jaar geleden dat Will overleed. Ik ga met een van haar wandelvriendinnen wandelen te Baarn. In loving memory.
Het is wel steeds een gedoe om een datum te vinden met het clubje oude vriendinnen, het idee is rond haar verjaardag in oktober en/of rond haar sterfdag in maart. Toen het afgelopen oktober mis ging hebben we afgesproken dat we het op de sterfdag zelf zouden doen. Maar dan moet iedereen dat wel in de agenda zetten en niet net dan ziekenhuisafspraken maken. Nu ga ik alleen met Ans. Ook goed.
Heel weemoedig word ik van die foto's. Wat hebben wij veel van Nederland gezien. Er zijn veel herinneringen aan de Corona-tijd toen alle horeca dicht was en alleen sommige terrassen een coffee-to-go hadden. Als het even kon namen we na afloop van de wandelingen een patatje en een witte wijn. Die bij De Generaal in Baarn, waarin ik nu met Ans heb afgesproken staat nog in mijn geheugen gegrift, evenals die bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in 's Graveland. Daar was ik vorige week te wandelen met Diana. En altijd hoor ik mezelf zeggen: Hier was ik ook met Will.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten