Soms zit het mee. Soms zit het tegen. Om 08.20u in de kou op station Bunnik blijk ik een lekke band te hebben. Ons bedrijventerrein ligt èn ver van het station èn ver van het dorp. Om te beginnen loop ik eerst maar eens met de fiets aan de hand langs dat kilometerslange hekwerk tussen spoor en de Vrumona-fabriek naar het werk.
Zodra er een gaatje tijd is Google ik de fietsenmakers te Bunnik. Er zijn er twee. Ze zorgen hier goed voor zichzelf. De ene is dicht op maandag en de andere - de verste - gaat maandags om 13.30u open.
Zo wandel ik om 13.15u naar deze verste Fietsenmaker1, die helaas vandaag ook dicht is, wegens een Vakdag. Morgen opent hij weer om 08.30u. Ik parkeer mijn fiets daar maar, morgen zijn er nieuwe kansen! Maar als ik terugloop naar ons bedrijventerrein passeer ik Fietsenmaker2, die weliswaar dicht is maar morgen om 09u open. En die is eigenlijk veel dichter bij het werk. En bij het station. Wat te doen? Wat een twijfel. Dan loop ik maar weer terug naar Fietsenmaker1 en breng de fiets alsnog naar Fietsenmaker2. Nu staat-ie dáár op straat. Morgen 09u het eerste ding.
Omdat ik door al dat ge-heen-en-weer wel een uur wegblijf voel ik me toch een beetje verplicht tekst en uitleg te geven. Dat was weer een echte slapstick, zegt Mandy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten